TV-gids

Every year, the Europakonzert is hosted by the Berliner Philharmoniker in a notorious concert hall or on a special location. This years concert is performed at the magnificent Royal Albert Hall in London. The Dutch conductor Bernard Haitink starts with Tchaikovsky's Fantasy Overture from "Roméo et Juliette". The second piece by Wolfgang Amadeus Mozart is his famous Violin Concerto No. 3 in G major K. 216 played by the German violinist Frank Peter Zimmermann. During his career he played with a lot of famous orchestras and conductors such as the Boston Symphony Orchestra and Mariss Jansons. He has a great passion for chamber music and plays a lot of recitals with the Italian pianist Enrico Pace. The concert closes with Stravinsky's The Rite of Spring which he wrote in 1913 for Sergei Diaghilev's Ballets Russes. The première caused a lot of sensation and near-riot in the audience because of the avant-garde nature, music and choreography of the piece. The Rite of Spring is now considered as one of the masterpieces of classical music history and has influenced many 20th-century music composers. The encore is Tchaikovsky's Flower Waltz from the Nutcracker.

Léon Spierer leidt het Orquesta Sinfonica de Minería tijdens het Concerto de San Silvestre. Solist is sopraan Jéssika Arévalo. Het tweede en laatste deel van dit feestelijke concert, dat in dit programma aan bod komt, begint met het Adagio uit Joseph Haydns "Afscheidssymfonie" nr. 45 (Hob I:45) en komt ten einde met Antonin Dvořáks Symfonie nr. 8, Op. 88. Deze symfonie werd voltooid in 1889 en beleefde in 1890 de première. In tegenstelling tot Dvořáks andere composities uit deze periode is de muziek vrolijk en optimistisch.

Het muzikale collectief Les Dissonances werd in 2004 opgericht door violist David Grimal. Het ensemble werkt zonder dirigent en is samengesteld uit musici uit de best aangeschreven Europese orkesten, internationale solisten, en jong talent. In dit programma speelt Les Dissonances Wolfgang Amadeus Mozart’s Vioolconcert nr. 4 in D-groot, K. 218 met Grimal als solist. Op zijn eerste vioolconcert na schreef Mozart zijn andere vioolconcerten, vier in getal, in 1775, toen hij concertmeester was aan het Salzburgse hof. Van zijn vijf vioolconcerten behoort deze vierde tot de bekendste. Deze uitvoering werd in 2014 opgenomen in Cité de la Musique in Frankrijk.

Gerd Albrecht dirigeert de Deutsche Kammerphilharmonie in een uitvoering van Mozarts ‘Praag’ Symfonie Nr. 38 (KV. 504). De uitzending is geregisseerd door János Darvas. Mozart componeerde dit werk aan het einde van 1786. Het werd in januari 1787 voor het eerst uitgevoerd tijdens Mozarts bezoek aan Praag, zodoende verwierf het werk de bijnaam ‘Praag’. Het ongebruikelijke aan de symfonie is dat deze uit slechts drie delen bestaat, waarmee het één van de weinige bekende symfonieën uit de laatklassieke periode is waarin een gebruikelijk menuet of scherzo ontbreekt. De symfonie opent met een Adagio, gevolgd door een krachtig Allegro dat vooruitloopt op de dramatiek die later dat jaar in Mozarts opera Don Giovanni terug te vinden is.

Pianist Evgeni Koroliov (1949) speelt Johann Sebastian Bachs Goldberg Variaties (BWV 988) op het Bachfest te Leipzig. Het werk is oorspronkelijk geschreven voor klavecimbel en bestaat uit een aria en dertig variaties. De set werd voor het eerst gepubliceerd in 1741 en wordt gezien als een van de belangrijkste composities binnen de variatievorm en het klassieke pianorepertoire. Evgeni Koroliov is een compleet artiest met een spirituele verstandhouding tot de werken die hij uitvoert en de vele luisteraars aan zich bindt. Dit concert is opgenomen in het Gewandhaus te Leipzig in juni 2008.

Armagh is een van de oudste steden van Ierland en de plaats waar de heilige St. Patrick besloot zijn eerste stenen kerk te bouwen. Nergens in de wereld is de connectie met St. Patrick zo betekenisvol als in deze stad en de omliggende regio waar St. Patrick zich vestigde. Dit concertprogramma voert de kijkers naar locaties die het meest met St. Patrick geassocieërd worden en vormt een overzicht van hoogtepunten van het jaarlijkse concert dat plaatsvindt in de kathedraal die zijn naam draagt. Componist en dirigent John Anderson is de muzikaal leider van dit feestelijke eerbetoon aan de Ierse heilige. Een scala aan koren vanuit heel het land bundelen de krachten in een prachtige kathedrale setting. Opgenomen op 9 maart 2019.

Ying Li (China, 1997) voert Allegro energico, Spring Thaw, en Off-beat Waltz uit John Burge’s Twenty-Four Preludes, Johannes Brahms' Variaties en fuga op een thema van Händel, Op. 24, en Wolfgang Amadeus Mozarts Sonate nr. 13 in Bes-groot, K. 333 uit, tijdens de finales van de Piano-editie 2021 van het Concours musical international de Montréal (CMIM). Dit recital werd opgenomen in Merkin Hall van het Kaufman Music Center in New York City, New York, Verenigde Staten.

Sergej Rachmaninov was de eerste die opstond om de uitvoering van zijn Pianoconcert Nr. 3 door de legendarische pianist Vladimir Horowitz's (1903-1989) te prijzen. Rachmaninov hoorde Horowitz het werk spelen in 1928, toen de in Kiev geboren Horowitz net in New York was aangekomen. Rachmaninov zei hierover: "Hij slikte het in één keer door." Vijftig jaar later, op 24 september 1978, liet Horowitz zijn publiek eens te meer versteld staan met zijn interpretatie van dit monumentale werk. Bijgestaan door de New York Philharmonic onder leiding van Zubin Mehta gaf hij een bijzondere uitvoering van dit werk als onderdeel van de viering van de vijftigste verjaardag van zijn Amerikaanse debuut. Zijn onvergetelijke vertolking - de laatste keer dat Horowitz zich aan dit pianoconcert zou wagen - werd door de hele VS uitgezonden op radio en televisie. Deze compositie, die pianisten die dit technisch monsterlijk uitdagende stuk aandurven eerbiedig "Rach 3" noemen, wordt wereldwijd geliefd en bewonderd.

Componist Claudio Monteverdi (1567-1643), één van de grote meesters uit de barokperiode, schreef rond 1600 een nieuw werk voor koor en solisten waarin hij oude en nieuwe stijlen uit zijn tijd combineerde, zoals de madrigaal en liturgische composities. Deze combinatie bleek een gouden greep: het groeide uit tot de standaard voor alle grote vormen van religieuze muziek in de barokperiode, zoals het oratorium, de cantate, en de passie. Het combineren van verschillende stijlen zou later niet alleen in religieuze muziek, maar ook in de opera worden toegepast. Een goed voorbeeld waarin hij de combinatie van stijlen laat zien is het werk ‘Vespro della beata vergine’, ook wel de ‘Mariavespers’ genoemd. Zulke vespers werden vooral in de rooms-katholieke kerk gezongen. Philippe Herreweghe dirigeert het Collegium Vocale Gent en Concerto Platino in deze uitvoering. De solisten zijn Dorothee Blotzki-Mields, Katharine Fuge, Mark Padmore, Jan Kobow, Furio Zanasi en Dominik Wörner.

In de zomer van 2007 ontving de New York Philharmonic een bijzondere uitnodiging: Noord-Korea, 's werelds meest geïsoleerde en afgelegen land, feitelijk in oorlog met de Verenigde Staten, nodigde het orkest uit om op te treden in de hoofdstad Pyongyang. Slechts een paar maanden later stapten tweehonderd orkestleden en meer dan honderd journalisten uit het gecharterde vliegtuig op de verlaten luchthaven van Pyongyang. Ze stonden op het punt een historisch moment te beleven: het allereerste optreden van een Amerikaans symfonieorkest in de Democratische Volksrepubliek Korea. De documentaire 'Americans in Pyongyang' vertelt het verhaal van de historische reis naar Pyongyang die de New York Philharmonic in februari 2008 maakte .

De Russische pianist Dina Ivanova speelt Franz Liszt’s Totentanz, S. 525 in de solo-finale van het elfde Internationaal Franz Liszt Pianoconcours, dat plaatsvond in TivoliVredenburg in Utrecht. Totentanz (‘dodendans’) is één van de werken van Liszt waaruit zijn fascinatie met de dood spreekt. Het bestaat uit een reeks variaties op een onheilspellende gregoriaanse melodie, het Dies irae-motief.

J. S. Bachs zes Brandenburgse Concerten behoren tot zijn bekendste werken. Hij schreef ze tussen 1711 en 1720 en droeg ze in 1721 op aan Christiaan Lodewijk, markgraaf van Brandenburg. Om te vieren dat deze geliefde werken 300 jaar bestaan, maakte de Tsjechische klavecinist en dirigent Václav Luks met zijn vermaarde barokensemble Collegium 1704 in 2021 opnames van alle zes Brandenburgse concerten, op historische instrumenten. De Brandenburgse Concerten volgen de structuur van het Italiaanse concerto grosso, waarin een groep solo-instrumenten op de voorgrond treedt ten opzichte van het grote ensemble. In de Brandenburgse Concerten nemen de solisten afwisselende, virtuoze solo’s voor hun rekening. Bij deze uitvoering in de prachtige Spiegelzaal van het Duitse slot Köthen spelen Luks en Collegium 1704 Bachs Brandenburgse Concert nr. 1 in F-groot, BWV 1046. Dit concert werd geschreven voor strijkers en hout- en koperblazers, met solo’s voor iedere instrumentengroep.

Het Europakonzert van 2007 vond plaats in Berlijn ter ere van de 125ste verjaardag van de Berliner Philharmoniker. Het concertprogramma met als thema ‘Het jaar 1882’ staat onder de muzikale leiding van Sir Simon Rattle. Op het programma staan onder meer Brahms’ Vioolconcert, Op. 77 en Symfonie Nr. 4, Op. 98 en de Prelude uit Wagners Parsifal, een stuk dat door het orkest al in 1913 werd vastgelegd onder leiding van Alfred Hertz. Het feestelijke concert wordt afgesloten met Brahms Dubbelconcert, Op. 102. Solisten van de avond zijn Lisa Batiashvili (viool) en Truls Mørk (cello). Opgenomen in de ‘Kraftwerk und Kabelwerk Oberspree’; een indrukwekkend, historisch industrieel gebouw uit het laat 19e-eeuwse Berlijn.

Voor het Waldbühneconcert van 2016 bundelen de Georgische violiste Lisa Batiashvili en de Québecse dirigent Yannick Nézet-Séguin de krachten met de Berliner Filharmoniker. Samen presenteren ze een geheel Tsjechisch concertprogramma vanaf een legendarische en bosrijke locatie. Duitsland, Oostenrijk en Italië worden vaak als hofleveranciers genoemd als het om grote klassieke componisten gaat. Maar met Antonin Dvořák, Bedrich Smetana, Leoš Janáček en Bohuslav Martinů heeft ook Tsjechië enkele meesters afgeleverd! Dit concert opent met Smetana’s bekende Vltava uit Má Vlast. Batiashvili soleert in Dvořáks Vioolconcert en ook zijn Zesde Symfonie staat vanavond op de lessenaar.

Het ballet van het Bolsjojtheater danst Dmitri Sjosjtakovitsjs Golden Age, een ballet in twee aktes in een choreografie van Joeri Grigorovitsj. De Russische choreograaf en co-librettist van het werk was achttien jaar solist bij het Mariinskitheater en na zijn danscarrière zelfs voor korte tijd artistiek directeur van het ballet. Grigorovitsjs producties ‘The Stone Flower’ en ‘The Legend of Love’ werden geliefd over de hele wereld en markeerden een nieuwe tijd in de ontwikkeling van het ballet in Rusland. Het verhaal van Golden Age is gesitueerd in een kustplaats in het zuiden van de Sovjet-Unie ten tijde van de jaren ’20 van de twintigste eeuw. De periode vormde het begin van de Nieuwe Economische Politiek, welke privéhandel en -ondernemingen mogelijk maakte. Dit resulteert in schimmige activiteiten en criminaliteit. Het Golden Age-restaurant is een gewilde plek waar de jonge danseres Rita, die doorgaat onder de naam Mademoiselle Margot en haar partner Jaques (Yashka), leider van een lokale bende, de bevolking vermaken. Wanneer Rita tijdens een festival de jonge visser Boris ontmoet zorgt hun nieuwe liefde voor een aaneenschakeling van intriges en gebeurtenissen... Opgenomen in het Bolsjojtheater te Moskou in 2016.

Mezzosopraan Magdalena Kožená laat niet alleen de ‘hemelse geneugten’ weerklinken in het laatste deel van Gustav Mahlers Symfonie Nr. 4: eerder in het concert wijdt ze zichzelf aan de engelachtige schoonheid en intieme eenvoud van Mahlers Rückert Lieder. Vrijwel alle liederen die Mahler vóór 1900 componeerde baseerde hij op teksten uit Des Knaben Wunderhorn, een collectie volksgedichten uitgegeven door Clemens Brentano en Achim von Arnim. Later richtte Mahler zich op het werk van één dichter, de Frankische orientalist en vertaler Friedrich Rückert. Mahler gaf toe dat diens gedichten hem zo diep raakten dat het voelde alsof hij ze zelf had geschreven. In het laatste Lied, Ich bin der Welt abhanden gekommen, citeert hij een frase uit het Adagio van zijn Symfonie Nr. 4. Toen men hem vroeg wat dat wilde zeggen, legde hij uit dat dit citaat hemzelf belichaamde.

This documentary by Mark Perna shows the training and professional growth actions for opera singers, the promotion and enhancement of the cultural offer of the city and province of Modena and the maintenance and development of the Modenese musical tradition in the field of opera.

Blumenstrauß, een boeket van liederen en muziek voor solopiano van R. Strauss, Wolf, Grieg,… De lente ontvouwt zich in deze streaming van sopraan Dorine Mortelmans en pianiste Barbara Baltussen. Marieke van Hooff presenteert. Dit is de uitzending van het liveconcert van 3 april 2021, het tweede concert van het duo.

Ook in 2011 was de historische Waldbühne in Berlijn weer het toneel voor een spetterend openluchtconcert. De Waldbühne, een van de meest aantrekkelijke openlucht-amfitheaters van het Europese continent, is de thuisbasis van de zomerconcerten van de Berliner Philharmoniker. Met meer dan 20.000 bezoekers behoren deze tot de meest populaire klassieke muziekconcerten ter wereld. Dit jaar presenteren zij onder leiding van Riccardo Chailly werken van Dmitri Sjostakovitsj, Nino Rota en Ottorino Respighi. Chailly is beroemd om het feit dat hij een zeer breed repertoire uitvoert, van Bach tot het grote orkestrale werk van Beethoven, Brahms en Bruckner en van het grote opera-repertoire tot de muziek van de twintigste eeuw. Chailly is een omnivoor, iets dat hij ook deze avond weer toont, met filmmuziek van Nino Rota en door de jazz beïnvloede werken van Dmitri Sjotakovitsj.

Het muzikale collectief Les Dissonances werd in 2004 opgericht door violist David Grimal. Het ensemble werkt zonder dirigent en is samengesteld uit musici uit de best aangeschreven Europese orkesten, internationale solisten, en jong talent. In dit programma speelt een strijkkwartet bestaande uit leden van Les Dissonances –David Grimal en Hans Peter Hofmann (viool), David Gaillard (altviool), en Xavier Phillips (cello) – Wolfgang Amadeus Mozart’s Strijkkwartet nr. 19 in C-groot, K. 465, ‘Dissonantenkwartet’(Op. 10 nr. 6). Dit strijkkwartet is de laatste in een reeks van zes uit de periode 1782-1785 die Mozart opdroeg aan Joseph Haydn en daarom wel bekend staan als ‘de Haydn-kwartetten’ (Op. 10). Strijkkwartet nr. 19 ontleent zijn bijnaam aan het opvallend trage, dissonante begin. Op dit onheilspellende begin volgt plotseling het opgewekte Allegro in C-groot. Deze uitvoering werd in 2015 opgenomen in de Opéra Comique in Parijs, Frankrijk.