TV-gids

Hervé Niquet dirigeert het koor en orkest Le Concert Spirituel in een uitvoering van Henry Purcells (1659-1695) King Arthur. De opname vond plaats in de Nationale Opera van Montpellier Languedoc-Roussillon in maart 2009. De solisten zijn Ana Marin Labin, Chantal Santon-Jeffery, Mélodie Ruvio, Mathias Vidal, Marc Mouillon en Joao Fernandes. King Arthur bestaat uit vijf akten en betreft een semi-opera; tenzij er sprake is van een belangrijke dramatische handeling, zingen de hoofdfiguren niet. Het werk werd voor het eerst uitgevoerd in het Queen’s Theatre, Dorset Garden te Londen in 1691. Het plot speelt zich niet af rond de legende van de Ridders van de Ronde Tafel van Camelot, maar is gebaseerd op de oorlog en veldslagen tussen de Saksen en het Britse leger van koning Arthur.

Pianist en dirigent Daniel Barenboim, mogelijk de beroemdste muzikant van Argentinië, brengt de Berlijnse Waldbühne in Latijns-Amerikaanse sferen tijdens editie 1998 van het jaarlijkse openluchtconcert van de Berliner Philharmoniker aldaar. Maurice Ravels beroemde Boléro opent het concert. Dit eendelige orkestwerk werd oorspronkelijk geschreven als balletmuziek. Het werk is eenvoudig van opzet: gedurende het hele stuk wordt één ritme herhaald en uitgewerkt. Boven dit ritme klinken twee verschillende melodieën. Deze melodieën wisselen zich af, en worden telkens door verschillende instrumentgroepen opgepikt. Het tempo van het werk blijft gelijkmatig, al neemt het volume toe: aan het eind van het werk volgt een explosieve ontlading. Na de Boléro speelt het orkest Georges Bizets Carmen Suite Nr. 1. Volgend op de koele, betoverende introductie speelt de hobo een thema dat direct herkend wordt door het publiek. Het concert wordt nóg exotischer zodra gitarist John Williams het podium betreedt voor een uitvoering van Joaquín Rodrigo's beroemde Concierto de Aranjuez. Verder op het programma een rijkelijke hoeveelheid Latijns-Amerikaanse werken: Mangoré - Una limosna por el amor de dios, "El ultimo canto", Ginastera - Estancia Suite, Op. 8a: IV Malambo, Lecuona - La Comparsa, Malagueña, Salgan - Don Agustín Bardi, Piazzolla - Adiós Nonino, Decarissimo, Gardel - El día que me quieras, Rodriguez - La Cumparista, Mores - El Firulete. Het concert besluit met Paul Linke's Frau Luna en Berliner Luft.

De Italiaanse cellist en dirigent Enrico Bronzi voert het Orchestra da Camera di Perugia aan tijdens dit intieme concert, dat op 27 september 2021 plaatsvond in de prachtige Basilica di San Pietro van de Italiaanse stad Perugia. Het programma begint met een cello-uitvoering van Bronzi met het Orchestra da Camera di Perugia: het Andante cantabile uit Joseph Haydns Symfonie nr. 13 in D majeur, Hob. I:13. Vervolgens voegen de Italiaanse pianisten Linda Di Carlo en Marco Scolastra zich bij het orkest voor een uitvoering van Wolfgang Amadeus Mozarts Concerto voor twee piano's en orkest in Es majeur, K. 365. Daarna volgt Mozarts concertaria "Ch'io mi scordi di te? ... Non temer, amato bene", K. 505, gezongen door de Italiaanse mezzosopraan Marina Comparato. Met pianobegeleiding van Linda Di Carlo sluit zij het concert af met de aria "Mon coeur s’ouvre à ta voix" uit Camille Saint-Saëns' opera Samson et Dalila.

Op uitnodiging van de Argentijnse pianiste Martha Argerich namen verschillende sterren uit de klassieke muziek deel aan dit concert ten behoeve van het Erasmusfonds voor medisch onderzoek over de intensive care, opgenomen op 21 oktober 2023 in het Koninklijk Conservatorium van Brussel, België. Het concert is een eerbetoon aan de beroemde cellist Aleksandr Khramouchin (1979) die onverwachts overleed op 13 mei 2023. Als onderdeel van dit concert voeren de pianisten Martha Argerich en Khramouchins weduwe Eliane Reyes Maurice Ravel’s vijfdelige pianosuite Ma mère l'Oye voor piano vierhandig uit.

Pianist Deszö Ránki is de solist in Mozarts Pianoconcert Nr. 17, KV 453. Het English Chamber Orchestra staat onder leiding van Jeffrey Tate. Het concert is opgenomen in het keizerlijk paleis Schloss Schönbrunn in Wenen.

Het toonaangevende Franse strijkkwartet Quatuor Ébène wijdde een opmerkelijk en ambitieus project aan de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven (1770-1827): het viertal nam álle werken voor strijkkwartet van de grote componist op. Vijf jaar lang dompelden violisten Pierre Colombet en Gabriel Le Magadure, altvioliste Marie Chilemme, en cellist Raphaël Merlin zich onder in die 650 pagina’s bladmuziek, waar Beethoven drie decennia lang zijn creativiteit in uitte. Hun inspanningen culmineerden in de herfst van 2020 in de integrale uitvoering van deze werken tijdens zes indrukwekkende concerten in de Philharmonie de Paris. Quatuor Ébène verkende elk facet van Beethovens strijkkwartetrepertoire: van de jeugdige Opus 18 strijkkwartetten tot de kwartetten Rasumovsky, Harp, en Serioso (Opus 59, 74, en 95) uit zijn middenperiode, en ten slotte de diepgang van zijn late kwartetten (Opus 127 tot 135). In deze uitzending speelt Quatuor Ébène Beethovens Strijkkwartet nr. 6 in Bes, Op. 18 nr. 6; en Strijkkwartet nr. 15 in a, Op. 132. Deze concertuitvoering werd op 24 november 2020 opgenomen in de Philharmonie de Paris.

Ter gelegenheid van het jaarlijkse Anniversary Gala van het Cleveland Orchestra leidde muzikaal leider Franz Welser-Möst een concertprogramma met als solist pianist Lang Lang. Het concert staat in het teken van honderd jaar Weense muziektraditie. Lang Lang, die hier W. A. Mozarts Pianoconcert Nr. 24 vertolkt, debuteerde met het Cleveland Orchestra in het Blossom Music Center in 2000. Sindsdien is hij een graag geziene solist bij het orkest. Ook op het programma staan Johan Strauss jr.'s Wiener Blut Waltz, Opus 354, Fantasie uit Richard Strauss' Die Frau ohne Schatten, en Maurice Ravels La valse, waarmee de veranderlijke artistieke wereld van de negentiende en twintigste eeuw op meeslepende wijze tot leven wordt gewekt. Dit concert werd op 29 september 2018 opgenomen in Severance Hall in Cleveland.

Pianist Antonio Chen Guang (China, 1994) vertolkt Frédéric Chopin’s Études, Op. 10, tijdens de eerste ronde van de piano-editie van het Concours musical international de Montréal 2024 (CMIM). Deze uitvoering werd opgenomen in de Bourgie Hall van het Montreal Museum of Fine Arts.

Claudio Abbado (1933-2014) dirigeert het Gustav Mahler Jugendorchester (GMJO) in een uitvoering van Mahler's Symfonie Nr. 4 en Schönergs Pelléas und Mélisande, Op. 5. De karakters uit het gelijknamige toneelstuk krijgen in dit werk een eigen muzikaal thema. Met deze compositie voor groot orkest wilde Schönberg zijn collega's Wagner en Richard Strauss. Het werk bevat nog geen atonaliteit of serialisme, maar is eerder laat-romantisch van aard. Het GMJO werd op initiatief van Abbado opgericht in Wenen in 1986. Door de hoge artistieke kwaleit en hun internationale succes hebben al vele grote dirigenten en solisten samengewerkt met het jeugdorkest. Dit concert is opgenomen in de Musikverein te Wenen in 2006. Soliste is de Duitse sopraan Juliane Banse (1969).

De gevierde Duitse violist Isabelle Faust speelt twee van J. S. Bachs werken voor viool solo: de Partita nr. 2 in d-klein (BWV 1004), en de Sonate nr. 3 in C-groot (BWV 1005). Beide werken behoren tot de beroemde collectie Sonates en Partita’s voor viool solo (BWV 1001-1006). Partita nr. 2 bestaat uit vier dansen, met tot besluit de beroemde Chaconne, een monumentaal werk binnen het vioolrepertoire. In deze chaconne werkt Bach een reeks variaties op een thema uit, waarin hij allerlei complexe harmonische mogelijkheden verkent. Sonate nr. 3 bevat een uitgebreide fuga, waarin Bach gebruikt maakt van allerlei geavanceerde contrapunttechnieken. In dit geweldige concertprogramma toont Faust haar vlekkeloze beheersing van Bachs technisch veeleisende stukken. Deze uitvoering uit 2020 werd opgenomen in de Thomaskirche in het Duitse Leipzig.

Televisie is van groot belang voor de aanhoudende populariteit van de klassieke muziek. Het medium heeft niet alleen prachtige muzikale momenten vastgelegd voor toekomstige generaties, maar geeft ook de toekomst van de muziek mede vorm. Het in Wenen gevestigde IMZ International Music + Media Centre, een internationale vereniging voor iedereen die betrokken is bij alle facetten van klassieke en hedendaagse muziek, wereldmuziek, jazz, en dans, vierde in 2015 haar vijftigjarig bestaan. Om dit te vieren maakte de geprezen filmmaker Reiner E. Moritz de documentaire 'Music in the air', waarin hij de geschiedenis van de klassieke muziek op televisie uit de doeken doet. De film duikt de archieven in om aan te tonen wat dit medium gedaan heeft voor de verspreiding van de muziek. Zeldzaam beeldmateriaal van dirigent Arturo Toscanini met het NBC Symphony Orchestra tijdens één van de allereerste op tv uitgezonden concerten, en fragmenten uit Leonard Bernsteins 'Young People Concerts' komen aan bod. Ook zijn er beelden te zien van andere grote musici uit het verleden, onder wie Glenn Gould, Herbert von Karjan, Igor Stravinsky en Pierre Boulez.

Pianosolist Boris Berezovsky wordt begeleid door het Filharmonisch Orkest van Moskou onder leiding van Alexander Sladkovsky in een uitvoering van Sergej Rachmaninov's Pianoconcert nr. 1, Op. 1. Rachmaninov schreef dit eerste pianoconcert als 18-jarige student aan het Conservatorium van Moskou. Deze concertopname begint met 'Heavenly Movement', een compositie van de jonge Russische componist Elmir Nizamov (*1986). Dit concert werd opgenomen in Concertzaal Tsjaikovski in Moskou op 28 april 2017.

De Zwitserse dirigent Ludwig Wicki leidt het Deens Radio Symfonieorkest en het DR Juniorkoor in een sprankelend concertprogramma met filmmuziek. Het programma is een muzikale bloemlezing uit grote, met Oscars bekroonde Hollywoodfilms, waaronder Titanic, The Bodyguard, Pirates of the Caribbean, Braveheart, en Moulin Rouge, geschreven door vooraanstaande componisten zoals John Williams, Hans Zimmer, James Horner en Klaus Badelt. Hoogtepunten zijn onder andere 'He's a Pirate/Davy Jones' uit Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest; 'Now We Are Free' uit Gladiator; 'My Heart Will Go On' uit Titanic; en 'Shallow' uit A Star Is Born. Solisten zijn de jonge, getalenteerde vocalisten Andrea Lykke Oehlenschlæger en Diluckshan Jeyaratnam. Deze uitvoering werd in mei 2022 opgenomen in het DR Koncerthuset in Kopenhagen, Denemarken.

Wist u dat een mislukte sollicitatie tot een muzikaal succes kan leiden? J. S. Bach was in 1721 in dienst bij Prins Leopold van Anhalt-Köthen, maar hij wilde liever werken voor Christian Ludwig, Markgraaf van Brandenburg. Dus droeg Bach zijn zes nieuwe Concerten op aan deze Markgraaf van Brandenburg, in de hoop dat hij aan diens hof kon komen werken. Helaas: de Markgraaf bedankte de componist niet eens, laat staan dat hij hem in dienst nam. Aan Bachs muziek lag het niet. Het vijfde Concert speelt in op een populaire kamermuziekbezetting uit Bachs tijd: fluit, viool, en klavecimbel.

Sir Simon Rattle leidt de Berliner Philharmoniker in een uitvoering van Sergei Rachmaninov’s Symfonie nr. 2 in e-klein, Op. 27. Na de negatief ontvangen première of zijn eerste symfonie in 1897 had Rachmaninov grote twijfels over zijn kunnen als symfonist. Het zou bijna 10 jaar duren, tot oktober 1906, voor hij aan zijn Symfonie nr. 2 begon. Maandenlang bleef hij het werk herschrijven. Pas in de zomer van 1907 rondde hij het werk af, waarna het in 1908 bij de première in Sint-Petersburg gelukkig positief werd ontvangen. Deze uitvoering uit het schitterende Teatro Real in de Spaanse hoofdstad Madrid maakt deel uit van het Europakonzert 2011.

Eén van de eerste kerstgezangen die ooit werd opgeschreven is Pérotin de Grote’s Salvatoris Hodie. Deze prachtige 12e-eeuwse compositie, één van de eerste vierstemmige werken ooit, opent het sfeervolle kerstconcert van de Brussels Philharmonic, First Snow. Behalve ‘ars antiqua’ staat ook een uitvoering van twee eigentijdse melodieën op het programma van de hand van dirigent Bo Holten, die zich baseerde op teksten van de Ijslandse dichter Gunnar Gunnarsson (1889-1975). Enkele Poolse en Franse kerstliederen besluiten dit heerlijke kerstprogramma.

Claudio Abbado leidt het Gustav Mahler Jeugdorkest in een uitvoering van Arnold Schönberg's symfonische gedicht 'Pelleas und Melisande', Op. 5. Schönberg schreef dit werk in de periode 1902-1903 en werd daarbij aangemoedigd door Richard Strauss. Het werk is geïnspireerd op een toneelstuk van de Belgische schrijver Maurice Maeterlinck over een gedoemde liefde. Pelleas und Melisande staat in de toonsoort d-klein en behoort tot Schönberg's vroege tonale werken, die hij schreef in een laatromantische stijl. Het werk vraagt om een groot orkest en bestaat uit één deel dat ongeveer 38 minuten duurt. Deze opname werd in 2006 gemaakt in de Weense Musikverein in Oostenrijk.