TV-gids

Barbara Hannigan dirigeert het Mahler Chamber Orchestra in deze concertopname vanaf het Lucerne Festival 2014. Er zijn pianisten die tegelijk dirigeren, en concertmeesters die tegelijk dirigeren, maar een stersopraan die een ensemble leidt terwijl ze de lastigste coloraturen zingt... Dat was nog nooit vertoond! Dit concert begint met de Ouverture uit Gioachino Rossini's opera 'La scala di seta', gevolgd door drie concertaria's van W. A. Mozart: Vado, ma dove? O Dei!, K. 583, Un moto di gioia, K. 579 en Misera, dove son? K. 369. Na uitvoeringen van György Ligeti's 'Concert Românesc' en 'Mysteries of the Macabre', besluit het concert met Gabriel Fauré's suite 'Pelléas et Mélisande', Op. 80.

De Russische dirigent en pianist Mikhail Pletnev leidt het Russisch Nationaal Orkest in uitvoeringen van muziek van Nikolaj Rimski-Korsakov. Op het programma staan Suite voor Orkest gebaseerd op zijn opera 'De legende van de onzichtbare stad Kitezj en de jonge vrouw Fevronia', en Muzikale beelden voor orkest uit de opera 'Het Sprookje van Tsaar Saltan', met daarin de beroemde 'De vlucht van de hommel'. Dit concert werd in 2017 opgenomen in Concertzaal Tsjaikovski in Moskou.

German Brass is een van ‘s werelds origineelste en onderscheidende brass ensembles. Ze voeren arrangementen uit van klassieke stukken en brengen swingende versies van jazz standards en showtunes. De kleurrijke film ‘Hunting Brass: A Musical Joke’ is gebaseerd op een show van het ensemble. In de film wordt German Brass tijdens een uitvoering in een kerk geconfronteerd met hun dubbelgangers, die hun instrumenten stelen en een wild circusorkest vormen!

Olivier Latry, de huidige organist van het orgel van de Notre Dame te Parijs, begon zijn muzikale carrière toen hij op 16-jarige leeftijd toetrad tot de orgelklas van Gaston Litaize aan het Conservatorium van Saint-Maur-des-Fossés. Op slechts 23-jarige leeftijd werd Latry benoemd tot een van de ‘titulaires des grands orgues’ van de Notre Dame te Parijs. Naast zijn werk als organist en componist is Latry ook als professor verbonden aan het Conservatorium van Parijs. In dit concert uit 2015 staan onder meer orgelwerken van Bach, Vierne en Daquin op het programma.

Armagh is een van de oudste steden van Ierland en de plaats waar de heilige St. Patrick besloot zijn eerste stenen kerk te bouwen. Nergens in de wereld is de connectie met St. Patrick zo betekenisvol als in deze stad en de omliggende regio waar St. Patrick zich vestigde. Dit concertprogramma voert de kijkers naar locaties die het meest met St. Patrick geassocieërd worden en vormt een overzicht van hoogtepunten van het jaarlijkse concert dat plaatsvindt in de kathedraal die zijn naam draagt. Componist en dirigent John Anderson is de muzikaal leider van dit feestelijke eerbetoon aan de Ierse heilige. Een scala aan koren vanuit heel het land bundelen de krachten in een prachtige kathedrale setting. Opgenomen op 9 maart 2019.

De Canadese pianist Alice Burla (1996) voert Joseph Haydns Pianosonate nr. 13 in G-groot (Hob XVI: 6), 'Impromptu', 'Scherzino' en 'Canzonetta' uit Ernst von Dohnányi's Zes stukken, Op. 41, 'Fanfares' en 'Cordes à vide' uit György Ligeti's Études, Boek 1, en Béla Bartóks Danssuite, Sz. 77 tijdens de halve finales van de Piano-editie 2021 van het Concours musical international de Montréal (CMIM). Dit recital werd opgenomen in de Grosser Saal van de Musik-Akademie in Bazel, Zwitserland.

Het Gustav Mahler Jugendorchester werd in 1986 opgericht door initiatiefnemer Claudio Abbado (1933-2014) en is sindsdien een van de beste jeugdorkesten ter wereld. Dit concertprogramma benadrukt de speciale band tussen de dirigent en het orkest en hun gezamenlijke voorliefde voor de muziek van Gustav Mahler. Claudio Abbado is zonder twijfel een van de grootste Mahlerinterpreten van de afgelopen decennia en zijn langdurige affiniteit met diens repertoire leidde uiteindelijk tot deze roerende uitvoering van Mahlers laatst symfonie, voltooid vlak voor de componist zijn dood. Deze uitvoering is opgenomen in de Accademia di Santa Cecilia te Rome in 2004. De film toont het opgewekte plezier, talent en de professionaliteit van de jonge musici, afkomstig uit alle uithoeken van Europa. Een prachtig eerbetoon aan orkest, dirigent en componist, maar bovenal Mahlers triomfantelijke meesterwerk: de Negende Symfonie.

Het toonaangevende Franse strijkkwartet Quatuor Ébène wijdde een opmerkelijk en ambitieus project aan de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven (1770-1827): het viertal nam álle werken voor strijkkwartet van de grote componist op. Vijf jaar lang dompelden violisten Pierre Colombet en Gabriel Le Magadure, altvioliste Marie Chilemme, en cellist Raphaël Merlin zich onder in die 650 pagina’s bladmuziek, waar Beethoven drie decennia lang zijn creativiteit in uitte. Hun inspanningen culmineerden in de herfst van 2020 in de integrale uitvoering van deze werken tijdens zes indrukwekkende concerten in de Philharmonie de Paris. Quatuor Ébène verkende elk facet van Beethovens strijkkwartetrepertoire: van de jeugdige Opus 18 strijkkwartetten tot de kwartetten Rasumovsky, Harp, en Serioso (Opus 59, 74, en 95) uit zijn middenperiode, en ten slotte de diepgang van zijn late kwartetten (Opus 127 tot 135). In deze uitzending speelt Quatuor Ébène Beethovens Strijkkwartet nr. 1 in F majeur, Op. 18, nr. 1; Strijkkwartet nr. 10 in Es majeur, Op. 74, "Harp"; en Strijkkwartet nr. 9 in C majeur, Op. 59, nr. 3, "Rasumovsky". Deze concertuitvoering werd op 13 oktober 2020 opgenomen in de Philharmonie de Paris.

Hoewel de grote Italiaanse componist Giuseppe Verdi zelf nooit werd toegelaten aan het Conservatorium in Milaan draagt dit beroemde instituut inmiddels wel zijn naam: ‘Conservatorio Giuseppe Verdi’. Onder de talloze talenten die hier wel de basis voor hun carrière legden zijn Giacomo Puccini, Alfredo Catalani, Claudio Abbado, Riccardo Chailly, Luigi Einaudi, Daniele Gatti, en Gianandrea Noseda. De vermaarde dirigent Noseda (*1964) geldt als één van de belangrijkste dirigenten van zijn generatie. Hij gaf onlangs een grote masterclass orkestdirectie aan het Conservatorio Giuseppe Verdi, waaraan studenten uit binnen- en buitenland deelnamen. Samen met een selecte groep studenten werkte hij drie dagen lang om een gevarieerd concertprogramma in te studeren. In deze documentaire ziet u hoe deze jonge, talentvolle musici composities van Mozart, Tsjaikovski, en Stravinsky instuderen onder de bezielende leiding van Maestro Gianandrea Noseda zelf.

Roberto Prosseda (1975) speelt Wolfgang Amadeus Mozarts Pianosonate nr. 5, KV. 283. De Italiaanse pianist staat voornamelijk bekend om zijn uitvoeringen van onbekende, herontdekte van Felix Mendelssohn, van wie hij het volledige piano-oeuvre op negen cd's voor Decca heeft vastgelegd. Sinds 2012 geeft Prosseda ook educatieve concerten samen met de robotpianist TeoTronico om de verschillen tussen de letterijke uitvoering en menselijke interpretatie te demonstreren.

Op 14 november 1987 maakte een veelbelovende dirigent zijn opwachting voor zijn debuut met de Berliner Philharmoniker in een uitvoering van Mahlers Symfonie Nr. 6: Simon Rattle. In 2018 stond het werk opnieuw op de lessenaar wanneer Sir Simon Rattle afzwaait als chef-dirigent van het orkest. Mahlers Zesde Symfonie draagt de bijnaam 'Tragische', alhoewel het gecomponeerd is tijdens een ogenschijnlijk prettige periode Mahlers leven; hij trouwde in 1902 met zijn vrouw Alma en ook werd zijn tweede dochter geboren. Dit contrasteert met het tragische en bijna nihilistische afsluitende deel van de symfonie.

In mei 2019 presenteerde Andris Nelsons, als nieuwe chefdirigent van het Gewandhausorchester Leipzig, een concertprogramma rondom Pjotr Iljitsj Tsjaikovski’s Symfonie nr. 5 en Dmitri Sjostakovitsj' Vioolconcert nr. 1 met de buitengewonde violist Baiba Skride. Tsjaikovski vond zijn werk maar een mislukking, en meende dat zijn creativiteit was uitgeput. Geplaagd door twijfel aan zijn eigen kunnen heeft hij nooit veel vertrouwen ontwikkeld in zijn grote creatieve kracht. Na Tsjaikovski's werk betreedt Baiba Skride het podium met Igor Stravinsky's Elegie voor soloviool, alvorens ze soleert in Sjostakovitsj' Vioolconcert. In Sjostakovitsj' compositie gunt de viool zich geen moment de tijd om te ademen: zonder pauze vertelt het instrument een duister verhaal, dat uitmondt in een vicieuze cirkel van ostinato baslijnen, totdat het instrument tenslotte uitbarst in een prachtig lied.

Dans speelde een belangrijke rol in het werk van de Franse kunstschilder Henri de Toulouse-Lautrec (1864-1901), die bekend is van zijn schilderijen van het Parijse nachtleven, circussen, feesten en ander vermaak. Kader Belarbi, de choreograaf en directeur van de dansafdeling van het Théâtre du Capitole in Toulouse, maakte het ballet ‘Toulouse-Lautrec’. Belarbi gebruikt daarin het oeuvre van de Franse kunstenaar om een wisselwerking op gang te brengen tussen schilderen en dans, waarbij hij het werk van Toulouse-Lautrec op indrukwekkende wijze tot leven wekt. De prachtige, melodieuze muziek van dit ballet is van de hand van filmcomponist Bruno Coulais en wordt uitgevoerd door accordeonist Sergio Tomassi en pianist Raúl Rodríguez Bey. In deze productie ziet u sterdanser Ramiro Gómez Samón in de rol van Toulouse-Lautrec. Tijdens het twee uur durende ballet verlaat hij het podium geen moment. Het Ballet du Capitole leverde verder de dansers Alexandra Surodeeva, Natalia de Froberville, Marlen Fuerte Castro en Solène Monnereau. Deze opname werd in oktober 2021 gemaakt in het Théâtre du Capitole in Toulouse, Frankrijk.

Pianist Mikhail Pletnev wordt bijgestaan door het Russisch Nationaal Orkest onder leiding van Kirill Karabits in een uitvoering van Camille Saint-Saëns' Pianoconcert nr. 2, Op. 22. Bij de eerste uitvoering in 1868 stond dirigent Anton Rubinstein op de bok en zat de componist in eigen persoon achter de piano. De huidige concertuitvoering begint met een uitvoering van Sergej Prokofjevs symfonisch gedicht 'Dromen'. Dit concert was onderdeel van het negende Russisch Nationaal Orkest Grand Festival in 2017.

De documentaire A Bach Companion - The life and work of J.S. Bach belicht het leven van de componist, maar ook zijn composities, de technieken die hij daarin toepaste, de plaatsen waar hij werkte, en de politiek-culturele achtergrond van zijn tijd. De internationaal bekende presentator Robert Levin geeft een gedetailleerd verslag van de cruciale ontwikkelingen en fases in Bachs leven, en neemt enkele van diens composities onder de loep.

Maestro Iván Fischer dirigeert zijn Boedapest Festival Orkest (BFO) in een aan Ludwig van Beethoven gewijd concertprogramma. Het programma begint met de Symfonie nr. 1 in C majeur, Op. 21. Vervolgens dirigeert Fischer Beethovens Pianoconcert nr. 4 in G majeur, Op. 58, waarin Richard Goode optreedt als solist. De gevierde Amerikaanse pianist (1943) is beroemd om zijn doorwrochte Beethoven-vertolkingen. Eerder nam Goode met het BFO en Fischer al de vijf pianoconcerten van Beethoven op, wat tot lovende kritieken en een nominatie voor een Grammy Award leidde. Als toegift speelt Goode de Sarabande uit J.S. Bachs Partita in Bes majeur, BWV 825. Tot besluit van het concert klinkt Beethovens beroemde Symfonie nr. 5 in c mineur, Op. 67. Deze uitvoering werd opgenomen in de Nationale Concertzaal Béla Bartók in Boedapest, Hongarije, op 29 januari 2017.

Dit concert van het Brussels Philharmonic richt zich op de diverse muziekstijlen die hun stempel drukten op de eerste helft van de 20e eeuw. Naast het impressionisme van Claude Debussy's Jeux (1913) richten dirigent Michel Tabachnik en zijn orkest zich op één van de belangrijkste componisten van de hedendaagse muziek: Igor Stravinsky. Diens eerste compositie voor een ballet, De Vuurvogel (1910), vormt een hoogtepunt binnen dit concert. Het concert begint met Anton Weberns Fünf Orchesterstücke Op. 10 (1913). Het ontbreekt deze vijf ultrakorte werkjes aan onderling thematisch of tonaal verband, of enige andere traditionele opbouw: dat belooft een spannende luisterervaring!

Het orkest Casco Phil, in 2008 opgericht als de ‘Belgische Kamerfilharmonie’, staat onder leiding van dirigent Benjamin Haemhouts in een uitvoering van Dimitri Sjostakovitsj’s Kamersymfonie, Op. 110a. Het werk is een bewerking van Sjostakovitsj’s Strijkkwartet Nr. 8 door Rudolf Barshai, dat de componist voltooide binnen drie dagen (12 t/m 14 juli, 1960). Het werk citeert veel melodieën uit eerder werken, waaronder de Eerste en Vijfde Symfonie en een thema uit het Pianotrio Nr. 2. Daarnaast zijn ook citaten uit het Celloconcert en de opera Lady MacBeth te horen. Deze uitvoering is opgenomen in het Elisabeth Center in Antwerpen, België.