TV-gids

Christian Zacharias dirigeert het koor en orkest van de Opéra Royal de Liege in een uitvoering van de opera Die lustigen Weiber von Windsor van Otto Nicolai (1810-1849). Solisten zijn Franz Hawlata, Anneke Luyten, Werner Van Mechelen, Sabina Willeit en Laurent Kubla. Opgenomen in de Opéra Royal de Wallonie in 2015. Sir John Falstaff leidt een losbandig leven. Zonder een cent te makken verstuurt hij dezelfde liefdesbrief naar Frau Fluth en Frau Reich, twee rijke bourgeoise vrouwen. De twee doorzien zijn list en laten het er niet bij zitten. Vanaf dat draait hun leven voornamelijk om amusement ten koste van de onbekwame vrijer. Door toedoen van de vrouwen komt Falstaff met de vuile was in de Theems terecht en wordt hij vermomd als dienstmeisje door Herr Fluth het huis uitgezet. Falstaff wordt de schlemiel van het dorp wanneer de paren Fluth en Reich hem doodsangst aanjagen op een gemaskeerd bal vol elfen, spoken en insecten.

Het Europakonzert van 2007 vond plaats in Berlijn ter ere van de 125ste verjaardag van de Berliner Philharmoniker. Het concertprogramma met als thema ‘Het jaar 1882’ staat onder de muzikale leiding van Sir Simon Rattle. Op het programma staan onder meer Brahms’ Vioolconcert, Op. 77 en Symfonie Nr. 4, Op. 98 en de Prelude uit Wagners Parsifal, een stuk dat door het orkest al in 1913 werd vastgelegd onder leiding van Alfred Hertz. Het feestelijke concert wordt afgesloten met Brahms Dubbelconcert, Op. 102. Solisten van de avond zijn Lisa Batiashvili (viool) en Truls Mørk (cello). Opgenomen in de ‘Kraftwerk und Kabelwerk Oberspree’; een indrukwekkend, historisch industrieel gebouw uit het laat 19e-eeuwse Berlijn.

In 2006 gingen Gidon Kremer en Martha Argerich op tournee, waarbij ze een programma bestaande uit solo’s en duetten van Bartók en Schumann uitvoerden. De documentaire Memory of a Concert legt het laatste concert van hun tournee vast, opgenomen in de Berliner Philharmonie. Het concert bevat een zeldzame solo-uitvoering van Martha Argerich, afgerond met een persoonlijk en aangrijpend commentaar van Gidon Kremer. Op het programma staan Schumanns Vioolsonate nr. 1, Op. 10, Vioolsonate nr. 2, Op. 12, Kinderszenen, Op. 15; Bartóks Vioolsonate nr. 1 Sz 75 en Vioolsonate nr. 2 Sz 76.

Een ontmoeting tussen ware muziekgiganten: Manfred Honeck dirigeert de Berliner Filharmoniker en cellist Yo-Yo Ma is solist! Succes gegarandeerd wanneer deze musici gezamenlijk het podium betreden tijdens een paasconcert in 2016 vanuit het Festspielhaus te Baden-Baden. Honeck is artistiek leider van het Pittsburgh Symphony Orchestra en maakte zijn succesvolle debuut met de Berliner Filharmoniker in 2013. Yo-Yo Ma speelt al sinds 1978 regelmatig samen met het orkest. Dit concert opent met Brahms’ Tragische Ouverture, Op. 81, gevolgd door Schumanns Celloconcert, Op. 129. Het orkest sluit af met een uitvoering van Tsjaikovski’s Symfonie Nr. 6, dat de titel ‘Pathétique’ draagt. Terwijl Schumann nooit een uitvoering van zijn eigen Celloconcert heeft gehoord, stierf Tsjaikovski slechts negen dagen nadat hij zelf de première dirigeerde van zijn Zesde Symfonie.

Pianist Deszö Ránki is de solist in Mozarts Pianoconcert Nr. 17, KV 453. Het English Chamber Orchestra staat onder leiding van Jeffrey Tate. Het concert is opgenomen in het keizerlijk paleis Schloss Schönbrunn in Wenen.

Dirigent Jan Latham-Koenig leidt het Symfonieorkest Vlaanderen in dit concert vanuit het Concertgebouw in het Belgische Brugge op 21 april 2016. Het programma begint met Felix Mendelssohns concertouverture Die Hebriden, Op. 26 (De Hebriden). Op reis in Schotland raakte de componist diep onder de indruk van de natuurlijke schoonheid van Staffa, een eiland dat tot de Binnen-Hebriden behoort, wat hem aanzette tot het schrijven van deze concertouverture. Daarop volgt Edvard Griegs Pianoconcert in a-klein, Op. 16, met Pascal Amoyel als pianist. Dit is Griegs enige pianoconcert, waarvoor hij putte uit de Noorse volksmuziek. Hij voltooide het in 1868. Tot besluit van het programma klinkt Ludwig van Beethovens Symfonie nr. 7 in A-groot, Op. 92. Dit werk is heel populair, in het bijzonder vanwege het ontroerende tweede deel. Bij de première van dit Allegretto in 1813 eiste het publiek dat het onmiddellijk een tweede maal werd gespeeld.

De Italiaanse pianist Andrea Bacchetti treedt op als dirigent én solist in dit concert dat werd opgenomen in het Teatro Chiabrera in de Italiaanse stad Savona. Hij wordt begeleid door I Musici di Parma. Op het programma staan J.S. Bachs Prelude en Fuga in E-majeur, BWV 878 (Das wohltemperierte Klavier, Boek II, nr. 9), Joseph Haydns Pianoconcert nr. 11 in D-majeur (Hob. XVIII: 11), Bachs Prelude en Fuga in a-mineur, BWV 889 (Das wohltemperierte Klavier, Boek II, nr. 20), Wolfgang Amadeus Mozarts Pianoconcert nr. 24 in c-mineur, K. 491, en Bachs Prelude en Fuga in c-mineur, BWV 871 (Das wohltemperierte Klavier, Boek II, nr. 2). Deze uitvoering werd opgenomen op 17 januari 2025.

Pianist Elias Ackerley (Verenigd Koninkrijk/Zuid-Korea, 2001) vertolkt Ludwig van Beethovens Sonate nr. 6 in F-groot, Op. 10 nr. 2; Franz Liszt’s Après une lecture du Dante: Fantasia quasi Sonata; en Alfred Grünfeld’s Soirée de Vienne, Op. 56 (concertparafrase op walsmotieven uit Johann Strauss’ Die Fledermaus), tijdens de eerste ronde van de piano-editie van het Concours musical international de Montréal 2024 (CMIM). Deze uitvoering werd opgenomen in de Bourgie Hall van het Montreal Museum of Fine Arts.

Beethovens laatste drie pianosonates (Op. 109, 110 en 111) verkennen de intieme doolhoven van de menselijke ziel. Toen Beethoven de werken schreef was hij door zijn doofheid al een tijd in zichzelf gekeerd. Dit had een grote invloed op zijn relatie met anderen en zijn contact met de buitenwereld. Dit psychologische raamwerk wordt verkend door regisseur Mariano Nante, die pianist Alexandre Tharaud plaatst in een film die lijkt geïnspireerd te zijn door het werk van de Russische filmregisseur Tarkovski. De film is opgenomen in verlaten kastelen en roept het gevoel van eenzaamheid en zelfreflectie op die een innerlijke reis vormen middels beeld en muziek.

De talentvolle pianist Elena Bashkirova is sinds oktober 2020 de voorzitter van de Felix Mendelssohn-Bartholdy Foundation in Leipzig, waar zij de legendarische dirigent Kurt Masur opvolgde. In dit concert vanuit het Mendelssohn-Haus in Leipzig wordt Bashkirova bijgestaan door sopraan Juliane Banse, fluitist Emmanuel Pahud, cellist Claudio Bohórquez, klarinettist Karl-Heinz Steffens en pianist Ohad Ben-Ari in een kamermuziekprogramma dat in het teken staat van de muziek van Mendelssohn en diens zus Fanny Hensel. Het programma begint met Mendelssohns Pianotrio in d-klein, Op. 49. Wat volgt zijn een aantal Lieder: Mendelssohns Schilflied ‘Auf dem Teich, dem regungslosen’, Op. 71 nr. 4, en Reiselied ‘Der Herbstwind rüttelt die Bäume’, Op. 34 nr. 6; Hensel’s Vorwurf, Op. 10 nr. 2; Verlust, Op. 9 nr. 10; en Sehnsucht, Op. 9 nr. 7; Mendelssohns ‘Allnächtlich im Traume seh ich dich’, Op. 86 nr. 4; ‘Die Liebende schreibt’, Op. 86 nr. 3; en Nachtlied ‘Vergangen ist der lichte Tag’, Op. 71 nr. 6. Het programma gaat verder met een aantal van Mendelssohns Lieder ohne Worte voor vierhandig piano (Op. 62 nrs. 1-6, en Op. 67 nr. 1), met tot besluit Mendelssohns Drie stukken voor klarinet, cello en piano (arr. Ernst Naumann), bestaande uit Prelude, Op. 35 nr. 4, Lieder ohne Worte, Op. 53 nr. 2, en Duet, Op. 38 nr. 6. Deze uitvoering werd opgenomen in november 2020.

De documentaire Mozart in Vienna ('Mozart in Wenen') onderzoekt hoe Mozart de eerste freelance-componist ooit werd, en daarmee de zeggenschap over zijn composities volledig in eigen hand hield. Na zijn bezoeken aan Salzburg en Parijs kwam Wolfgang Amadeus Mozarts carrière goed van de grond in Wenen. Hij trad veel op als pianist, en nadat zijn opera Die Entführung aus dem Serail in 1782 een groot succes werd, rees zijn ster als componist: doordat de opera in heel Duitssprekend Europa werd uitgevoerd, stroomden de vervolgopdrachten binnen. Nadat Mozart rond 1784 in Wenen bevriend raakte met Joseph Haydn droeg hij zijn zes strijkkwartetten op aan Haydn, die bekend stond als de vader van het strijkkwartet. We prijzen ons gelukkig dat we nog altijd kunnen genieten van de geweldige composities die Mozart in Wenen schreef!

Juliana Sarac speelt het derde deel van Ludwig van Beethovens Pianosonate Nr. 21 ('Waldstein'). Het werk is gecomponeerd in 1804 en wordt gezien als één van Beethovens grootste en meest technische pianosonates.

Tijdens het nieuwsjaarsconcert van 2010 staat de Berliner Philharmoniker onder leiding van Gustavo Dudamel, wiens onuitputtelijke energie en uitzonderlijke artisticiteit hem tot een van de meest gevraagde dirigenten ter wereld maken. Samen verwelkomen ze mezzosopraan Elīna Garanča, die zich in korte tijd heeft ontpopt tot een van de meest bekende zangeressen van deze tijd. Op het concertprogramma staan enkele werken van Franse componisten, waaronder Berlioz’ Le Carnival Romain, Overture, Op. 9 en 'D’Amour l’ardente flamme’ uit La Damnation de Faust (Op. 24). Daarnaast zingt Garanča Saint-Saëns’ ‘Mon cœur s’ouvre à ta voix’ en de ‘Danse Bacchanale’ uit de opera Samson et Dalila, naast de ‘Habanera’, ‘Seguidilla’ en het ‘Chanson Bohème’ uit Bizets Carmen. Het concert wordt afgesloten met De Falla's Suite Nr. 2 uit het ballet ‘El sombrero de tres picos’.

Claudio Abbado (1933-2014) dirigeert het Gustav Mahler Jugendorchester (GMJO) in een uitvoering van Mahler's Symfonie Nr. 4 en Schönergs Pelléas und Mélisande, Op. 5. De karakters uit het gelijknamige toneelstuk krijgen in dit werk een eigen muzikaal thema. Met deze compositie voor groot orkest wilde Schönberg zijn collega's Wagner en Richard Strauss. Het werk bevat nog geen atonaliteit of serialisme, maar is eerder laat-romantisch van aard. Het GMJO werd op initiatief van Abbado opgericht in Wenen in 1986. Door de hoge artistieke kwaleit en hun internationale succes hebben al vele grote dirigenten en solisten samengewerkt met het jeugdorkest. Dit concert is opgenomen in de Musikverein te Wenen in 2006. Soliste is de Duitse sopraan Juliane Banse (1969).

De Amerikaanse dirigent Leonard Slatkin voert het Orchestre National de Lyon aan in deze concertopname uit 2014 uit het Auditorium de Lyon. Het concert begint met William Bolcoms 'Circus Ouverture', speciaal geschreven voor Slatkins 70e verjaardag dat jaar. Het concert gaat verder met een uitvoering van Ludwig van Beethovens Tripelconcerto in C majeur, Op. 56. Daarin spelen niet minder dan drie geweldige solisten: Olga Kern op de piano, Baibe Skride op de viool en Sol Gabetta op de cello. Deze compositie is het enige Beethovenconcerto met meer dan één solo-instrument. Tot besluit van het concert klinkt Maurice Ravels geliefde orkestratie van Modest Moessorgski's Schilderijen van een tentoonstelling.

De Imperial Ice Stars wordt beschouwd als het meest vooraanstaande ijsdansensemble ter wereld. Deze productie van van Cinderella (‘Assepoester’) door de Imperial Ice Stars speelt zich af in Siberië. De gelauwerde regisseur Tony Mercer voorzag het geliefde verhaal van een nieuwe, originele twist. Met opnieuw een betoverend decor, prachtige kostuums en een fascinerend lichtontwerp, bezorgt ook deze productie van Cinderella on Ice het publiek een sprookjesachtige avond! De 26-koppige cast danst op muziek die speciaal voor deze voorstelling is samengesteld. De show is opgenomen in 2008 te Melbourne, Australië.

Het korte verhaal ‘A Descent into the Maelström’ (1841) van de Amerikaanse auteur Edgar Allan Poe gaat over twee vissers die tussen de bergachtige eilanden in het noorden van Noorwegen in een draaikolk terechtkomen. Slechts één van hen kan het navertellen. De Amerikaanse componist Philipp Glass baseerde een koorwerk voor het Australian Dance Theatre op dit verhaal. Dat werk werd in 1986 uitgevoerd op het Adelaide Festival of Arts. Ruim dertig jaar later nam Beacon Isle Films een arrangement van Glass’ werk voor symfonisch orkest op, uitgevoerd door het Arctic Philharmonic Orchestra and Choir onder leiding van dirigent Tim Weiss. Sopraan Berit Norbakken Solset is de solist. Het Artic Philharmonic Orchestra is het jongste, meest noordelijk gevestigde professionele orkest, dat jaarlijks zo’n 150 uitvoeringen geeft. Deze opname uit 2019 werd gemaakt op de Lofoten, in de spectaculaire omgeving waar Poe’s oorspronkelijke verhaal zich afspeelde.

Van 28 augustus tot 6 september 2015 stond Festival Oude Muziek Utrecht volledig in het teken van 'England, my England'. Ter voorbereiding op al dit moois neemt presentator Lex Bohlmeijer de kijker mee op een intrigerende reis door het Engeland van de Middeleeuwen, de Renaissance en Barok, en licht hij toe welke oude banden de stad Utrecht met Engeland heeft. In het eerste deel van deze tweedelige documentaire bezichtigt hij belangrijke kerken in de historische binnenstad van Utrecht. Bovendien steekt Bohlmeijer het Kanaal over voor een bezoek aan de grote inspiratiebron voor deze festivaleditie: het Engelse landgoed Boughton House, waar hij wordt ontvangen door niemand minder dan de Hertog van Buccleuch.