TV-gids

Pianist Derek Wang (VS, 1998) vertolkt Wolfgang Amadeus Mozarts Fantasia nr. 4 in c mineur, K. 475; Béla Bartók's Drie Burlesques, Op. 8c; en Franz Liszts Réminiscences de Don Juan, S. 418 tijdens de eerste ronde van de piano-editie van het Concours musical international de Montréal 2024 (CMIM). Deze uitvoering werd opgenomen in de Bourgie Hall van het Montreal Museum of Fine Arts.

In 2006 gingen Gidon Kremer en Martha Argerich op tournee, waarbij ze een programma bestaande uit solo’s en duetten van Bartók en Schumann uitvoerden. De documentaire Memory of a Concert legt het laatste concert van hun tournee vast, opgenomen in de Berliner Philharmonie. Het concert bevat een zeldzame solo-uitvoering van Martha Argerich, afgerond met een persoonlijk en aangrijpend commentaar van Gidon Kremer. Op het programma staan Schumanns Vioolsonate nr. 1, Op. 10, Vioolsonate nr. 2, Op. 12, Kinderszenen, Op. 15; Bartóks Vioolsonate nr. 1 Sz 75 en Vioolsonate nr. 2 Sz 76.

Pianist Roberto Prosseda is niet alleen vingervlug, maar hij beschikt ook over vliegende voeten! Hij bespeelt namelijk de zogenaamde ‘pedaalpiano’. Dit instrument beschikt over een toetsenbord, net als een traditioneel kerkorgel, waarmee de voeten de noten uit het laagste register bedienen. De pedaalpiano is een afstammeling van het pedaalklavichord en het pedaalclavecimbel. Roberto Prosseda blies de pedaalpiano in 2011 nieuw leven in, toen hij de eerste moderne uitvoering van Charles Gounods Concert voor pedalpiano en orkest voor zijn rekening nam. Op zijn repertoire staan verder werken voor pedaalpiano van Robert Schumann, Alexandre Pierre François Boëly, en Charles-Valentin Alkan, en bovendien meer eigentijds werk van Ennio Morricone, Michael Nyman, en Cristian Carrara. In deze uitzending vertolkt Roberto Prosseda Schumanns ‘4 Skizzen für den Pedalflügel’ en ‘6 Studien in kanonischer Form für den Pedalflügel, Op. 56’, Boëly’s ‘Fantaisie et Fugue Op. 18 No. 6’, en Alkans ‘Benedictus op. 54 pour piano-pédalier in D minor’.

Dirigent Eduard Topchjan leidt het Armeens Nationaal Filharmonisch Orkest in een uitvoering van Ludwig van Beethovens Pianoconcert nr. 3 in c-klein, Op. 37. De in Rusland geboren pianist Maya Oganyan (*2005) maakt haar debuut als solist bij het orkest. Beethoven componeerde dit concert in 1800 en speelde zelf de pianopartij tijdens de première van het werk in 1803. Net als twee van zijn andere belangrijke werken – de Symfonie nr. 5 en de Pianosonate nr. 8 ‘Pathétique’ – staat dit pianoconcert in de toonsoort c-klein, wat bijdraagt aan het onstuimige karakter ervan. Als toegift speelt Oganyan Der Bote (‘De boodschapper’) van de Oekraïense componist Valentin Silvestrov. Deze opname uit 2021 werd gemaakt in Concertzaal Aram Chatsjatoerjan in Jerevan, Armenië.

Basbariton Matthias Hoffmann (Austria, 1991) en pianist Lisa Ochsendorf (Duitsland, 1991) vertolken ‘Il modo di prender morale’ uit Franz Schubert’s Drei Lieder, Op. 83, D. 902; ‘Le faune’ uit Claude Debussy’s Fêtes galantes II, L. 114; ‘Du alte Ananasbirne’ uit Miroslav Srnka’s Dreizehn Lieder; Alphons Diepenbrock’s Simeons lofzang, RC 120; Carl Loewe’s Odins Meeresritt, Op. 118; ‘Nach dem Gewitter’ uit Alexander von Zemlinksy’s Acht Lieder, Op. 5; ‘L’heure exquise’ uit Reynaldo Hahn’s Sept chansons grises; ‘Silent noon’ uit Ralph Vaughan Williams’ The house of life; ‘Ich mag euch alle nicht’ uit Wolfgang Rihm’s Neue Alexanderlieder; ‘Betrunken’ uit Viktor Ullmann’s Liederbuch des Hafis, Op. 30; en Robert Schumann’s Belsazar, Op. 57, tijdens de laatste ronde van het Internationaal Vocalisten Concours 2021 – Lied Duo. Dit optreden werd opgenomen in De Verkadefabriek in ’s-Hertogenbosch.

Naast het gangbare repertoire voor klarinet behoren ook de composities van de Finse klarinetvirtuoos Bernhard Henrik Crusell. Na zijn studie bij Franz Tausch in Berlijn en Xavier Lefevre in Parijs studeerde hij tevens compositie bij Abbé Vogler en Francois-Joseph Gossec. Naast de drie populaire concerten schreef hij ook een Sinfonia Concertante en drie prachtige klarinetkwartetten. Voor de uit München afkomstige klarinetvirtuoos Heinrich Baermann schreven veel componisten als Meyerbeer, Rossini, Weber en Mendelssohn hun werken.Van zijn hand is dit Adagio Op 23. Het ademt een prachtige doorzichtige fluwelen dromerige sfeer uit. De violist Louis Spohr eigende zijn klarinet composities toe aan de virtuoze Simon Hermstedt, één van de rivalen van Heinrich Baermann. Zijn vier concerten werden voor het eerst uitgevoerd door Hermstedt. Vanwege de aard van de stukken werden deze ook gebruikt als technische studies voor de vioolliteratuur en muziek. Spohr schreef ook verschillende sets van variaties voor klarinet en piano, een nonet en speciaal voor klarinettist Simon Hermstedt componeerde hij deze 'Fantasy en Variaties in Bes Op 81' met Strijkkwintet.

Onder luid gejuich en staande ovaties dirigeerde Mariss Jansons de Berliner Philharmoniker en gastsolist Vadim Repin (viool) tijdens een avond vol populaire toegiften. De Waldbühne in Berlijn is zonder twijfel één van de meest indrukwekkende openluchtpodia in Europa. Iedere zomer speelt de Berliner Philharmoniker voor een publiek van ruim 20.000 toeschouwers. Deze editie van het Waldbühneconcert uit 2002 concentreert zich op toegiften die vaak door grote orkesten en ensembles in het concertprogramma worden opgenomen. Het orkest wordt vergezeld door de Russische violist Vadim Repin, de jongste winnaar ooit van de Koningin Elizabethwedstrijd in Brussel. Het programma varieert van Wagner tot Tsjaikovski en van Sibelius tot John Williams. Zoals altijd wordt het Waldbühneconcert afgesloten met Paul Linckes Berliner Luft!

De Zwitserse dirigent Philippe Jordan en het Orchestre de l'Opéra national de Paris namen in 2014 en 2015 alle negen symfonieën van Ludwig van Beethoven op. In deze uitzending dirigeert Jordan Beethovens Symfonie nr. 2 in D majeur, Op. 36. Dit uit 1802 stammende werk beleefde de première op 5 april 1803 in het Theater an der Wien. Maar het publiek stond die dag nog meer premières te wachten: ook Beethovens Pianoconcert nr. 3 en zijn enige oratorium, Christus am Ölberge werden in hetzelfde concert ten doop gehouden. Bovendien stond ook een uitvoering van zijn Symfonie nr. 1 op het programma. In zijn Symfonie nr. 2 vervangt Beethoven het gebruikelijke menuet als derde deel door een levendig scherzo. De sfeer van het werk is optimistisch te noemen. Dit concert werd in 2014 opgenomen in het Palais Garnier in Parijs, Frankrijk.

Het klassieke Franse ballet Coppélia, op de muziek van Leo Délibes (1839-1891), ging in 1870 in première in de Salle de Peletier in Parijs in een choreografie van Arthur Saint-Léon. Het verhaal van deze moderne uitvoering speelt zich af in het Amerika van Fred Astaire, Gene Kelly en Jérôme Robbins. De stijl doet denken aan die van Broadwaymusicals en Hollywoodsprookjes. Deze hedendaagse, uptempo versie wordt uitgevoerd door het ballet van de Opéra National de Bordeaux en is opgenomen in het Teatro La Fenice te Venetië in 2010. De choreografie is van Charles Jude.

Spetterend, virtuoos en spectaculair: betere bijvoeglijk naamwoorden om de pianomuziek van Franz Liszt te beschrijven bestaan er niet. Geniet van een sprankelende uitvoering van Liszts Pianoconcert nr. 1 in Es-groot door de ongelooflijke Russische pianovirtuoos Daniil Trifonov, bijgestaan door het Israel Philharmonic Orchestra onder leiding van Kent Nagano. Als toegift voor het dolenthousiaste publiek speelt Trifonov Reflets dans l'eau uit Claude Debussy's zesdelige pianosuite Images. Het orkest besluit het concert met Gustav Mahlers Symfonie nr. 7. Dit programma werd opgenomen in het Charles Bronfman Auditorium in Tel Aviv in 2014.

De in Azerbaijan geboren zangeres Seljan Nasibli verhuisde op vroege leeftijd naar Engeland, waar zij werd aangemoedigd muziekles te nemen. Hoewel Nasibli aanvankelijk jazz wilde zingen, herkenden haar leraren in Oxford een operatalent in haar. Op hun advies koos Nasibli ervoor de klassieke weg in te slaan. Zij rondde haar studie af aan The Royal College of Music, waar zij een masterdiploma zang behaalde. In deze aflevering van Stingray Originals vertolkt Nasibli drie van Giacomo Puccini's meest geliefde aria's: 'Signore, ascolta!' en 'Tu, che di gel sei cinta' uit de opera Turandot, en 'Quando m'en vo' (Musetta's Waltz) uit de opera La bohème.

Frédéric Chaslin (1963) dirigeert het orkest en koor van de Opéra Royal de Wallonie-Liège in een uitvoering van Léo Delibes’ tragische opera Lakmé (1883). De opera, op een libretto van Edmond Gondinet en Philippe Gille, speelt zich af in het negentiende-eeuwse Brits-Indië en gaat over Lakmé, die verliefd wordt op de Britse officier Gérald. Lakmé’s vader, de Brahmaanse priester Nilakantha, zweert echter wraak wanneer hij ontdekt dat Gérald hun heilige grond heeft betreden. Net als veel van zijn tijdgenoten was Delibes gecharmeerd van exotisme en riep hij in zijn muziek verre landen en culturen op, in de traditie van Georges Bizets Les Pêcheurs de perles (1863) en Camille Saint-Saëns’ Samson et Dalila (1877). In Delibes’ opera horen we het beroemde “Bloemenduet”, gezongen door Lakmé en haar dienares Mallika terwijl ze bloemen plukken aan de rivier, en de schitterende coloratuuraria “Klokkenaria” (Air des Clochettes). Tot de solisten behoren Jodie Devos, Philippe Talbot, Lionel Lhote, Pierre Doyen en Marion Lebègue. Deze productie uit 2022 werd opgenomen in de Opéra Royal de Wallonie in de Belgische stad Luik.

Sinds 1991 speelt de Berliner Philharmoniker ieder jaar een Europaconcert in een verschillende Europese stad, ter herdenking van de oprichting van het orkest op 1 mei 1882. In deze uitzending ziet u het Europaconcert van 1999, opgenomen in de Mariakerk in het Poolse Krakau, waar Bernard Haitink de Berliner Philharmoniker dirigeert met als solisten Christine Schäfer (sopraan) en Emanuel Ax (piano). Op het programma: Wolfgang Amadeus Mozarts Exsultate, jubilate, K. 165, en Et incarnatus est uit Mis in c mineur, K. 427.

Pianist Derek Wang (Verenigde Staten, 1998) treedt op met het CMIM ensemble, bestaande uit drie strijkers van het Symfonieorkest van Montreal, in een uitvoering van het eerste deel, Allegro, van Johannes Brahms’ Pianokwartet nr. 1. in g-klein, Op. 25. Dit optreden vond plaats in de kamermuziekronde van het uit twee delen bestaande halve finale van de piano-editie van het Concours musical international de Montréal 2024 (CMIM). Deze uitvoering werd opgenomen in de Bourgie Hall van het Montreal Museum of Fine Arts.

Deze film portretteert een zeer speciale vocalist en twee exceptionele barokcomponisten. De engelachtige stem van contratenor Philippe Jaroussky (1978) is tijdloos. De Fransman wordt gezien als een van de meest bijzondere countertenors van zijn generatie. Combineer dat met de muziek van Telemann en Bach en al snel is duidelijk dat de emotionele kracht en pure energie van hun werken door de eeuwen heen niet is afgenomen. Op het programma staan naast Telemanns Jesus liegt in letzten Zügen (Der sterbende Jesus) en Die stille Nacht (uit Der am Ölberg zagende Jesus) ook Bachs Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust (BWV 170) en Ich habe genug (BWV 82).