TV-gids

Nadat de gelauwerde Italiaanse pianist Riccardo Schwartz alle 32 pianosonates van Ludwig van Beethoven opnam ter gelegenheid van de 250e geboortedag van die componist, besloot hij zich te wijden aan Robert Schumann’s repertoire voor piano solo. In dit programma speelt Schwartz Schumann’s Sinfonische Etüden, Op. 13. Dit werk uit 1834-37 begon als een thema met een reeks van zestien variaties. Het thema was gecomponeerd door Baron von Fricken, een amateurmusicus, met wiens dochter Ernestine von Fricken Schumann zich in 1834 verloofde. De eerste publicatie van dit werk, uit 1837, bestaat uit het thema met twaalf etudes (slechts negen daarvan werden ‘variaties’ genoemd). Vijftien jaar later, in 1852, publiceerde Schumann een tweede editie van het werk, waarin hij twee etudes schrapte en enkele andere kleine wijzigingen aanbracht. De veelgeprezen pianist Riccardo Schwartz (1986) treedt over de hele wereld op als solist, onder andere met wereldberoemde dirigenten als Gustav Kuhn en Yuri Temirkanov.

Het muzikale collectief Les Dissonances werd in 2004 opgericht door violist David Grimal. Het ensemble werkt zonder dirigent en is samengesteld uit musici uit de best aangeschreven Europese orkesten, internationale solisten, en jong talent. In dit programma speelt een strijkkwartet bestaande uit leden van Les Dissonances –David Grimal en Hans Peter Hofmann (viool), David Gaillard (altviool), en Xavier Phillips (cello) – Wolfgang Amadeus Mozart’s Strijkkwartet nr. 19 in C-groot, K. 465, ‘Dissonantenkwartet’(Op. 10 nr. 6). Dit strijkkwartet is de laatste in een reeks van zes uit de periode 1782-1785 die Mozart opdroeg aan Joseph Haydn en daarom wel bekend staan als ‘de Haydn-kwartetten’ (Op. 10). Strijkkwartet nr. 19 ontleent zijn bijnaam aan het opvallend trage, dissonante begin. Op dit onheilspellende begin volgt plotseling het opgewekte Allegro in C-groot. Deze uitvoering werd in 2015 opgenomen in de Opéra Comique in Parijs, Frankrijk.

De verlegen en bijna ongrijpbare Grigory Sokolov is zonder twijfel één van de grootste pianisten van onze tijd. Zijn uitvoeringen laten zowel publiek als critici sprakeloos; alsof zijn toehoorders nog niet in staat zijn om te bevatten wat ze zojuist hebben meegemaakt. In 2015 verzorgde Sokolov een gevarieerd concertprogramma tijdens het Festival La Roque D'Anthéron in Aix-en-Provence. En zoals men van Sokolov mag verwachten werd het wederom een onvergetelijke avond, voorzien van vele magische muzikale momenten! Op het programma staan Bachs Partita Nr. 1 (BWV 825), Beethovens Pianosonate Nr. 7, Op. 10/3 en Schuberts Pianosonate Nr. 14 (D. 784) en Moments Musicaux (D. 780). Sokolov sluit af met enkele toegiften: Chopins Mazurka, Op. 50/3 en Prelude, Op. 28, Nr. 15 en Debussy’s Prelude ‘Canope’ uit diens tweede Preludeboek.

Het muzikale collectief Les Dissonances werd in 2004 opgericht door violist David Grimal. Het ensemble werkt zonder dirigent en is samengesteld uit musici uit de best aangeschreven Europese orkesten, internationale solisten, en jong talent. In dit programma speelt Les Dissonances Ludwig van Beethovens Symfonie nr. 3 in Es-groot, Op. 55, ‘Eroïca’. Als bewonderaar van de idealen van de Franse Revolutie droeg Beethoven deze symfonie in eerste instantie op aan Napoleon Bonaparte. Maar toen hij hoorde dat Napoleon zichzelf eigenhandig tot keizer had uitgeroepen, schrapte Beethoven de naam van Napoleon van zijn manuscript. De stijl van dit werk uit 1803-04 is een breuk met de traditie; de symfonie staat te boek als een keerpunt in zowel Beethovens oeuvre als in de westerse muziekgeschiedenis. Het werk duurt langer dan alle eerdere symfonieën. Het begint met twee krachtige akkoorden in plaats van de te doen gebruikelijke lange introductie. De lagere strijkinstrumenten spelen vervolgens het hoofdthema. Het trage, tweede deel is een treurmars, gevolgd door een vlot Scherzo. Het vierde en laatste deel wordt gedomineerd door een thema uit Beethovens balletmuziek voor ‘Die Geschöpfe des Prometheus’. Deze uitvoering werd in 2012 opgenomen in de Opéra de Dijon, in Frankrijk.

Deze versie van Sjeherazade is meer dan een eerbetoon aan het Ballets Russes, dat het werk in 1910 voor het eerst uitvoerde in een choreografie van Michail Fokine. Deze versie van Jean-Christophe Maillot is een samenkomst van choreografie en fictieve karakters die Maillot de afgelopen dertig jaar in zijn artistieke universum heeft gekoesterd. Van alle karakters die in zijn geheugen rondwaren heeft de wonderschone Sjeherazade vast wel vaak voor de ogen van de choreograaf gedanst, maar een daadwerkelijke ontmoeting met de prinses en vertelster uit ‘Duizend-en-één Nachten’ liet lang op zich wachten. Deze uitvoering is opgenomen in de opera van Monte Carlo in 2010. De solisten van Les Ballets de Monte-Carlo zijn Bernice Coppieters, Gaëtan Morlotti, Leart Duraku, Olivier Lucea, Alexis Oliveira en Georges Oliveira.

De wereldtournee die de Berliner Philharmoniker en chefdirigent Sir Simon Rattle in 2010 ondernamen culmineerde in een optreden in Singapore. Het orkest, volgens velen het beste orkest ter wereld, trakteert het publiek op een uitvoering van Gustav Mahlers Symfonie Nr. 1: een unieke, adembenemende ervaring in het spectaculaire Esplanade - Theatres on the Bay te Singapore. Mahlers eerste symfonie, die de bijnaam De Reus meekreeg, neemt het publiek mee in één grote symfonische wereld van geluid. Het orkest lijkt tot leven te komen; muzikale structuren raken vermengd tot een punt waarop de muziek tastbaar lijkt te worden. Verder staan ook de Symfonische Dansen van Sergej Rachmaninov op het programma.

In de zomer van 2019 verkende Festival Oude Muziek Utrecht de muzikale nalatenschap van Napels: een culturele metropool vol tegenstrijdigheden én solidariteit. In de documentaire 'Napels – De vergeten hoofdstad van de muziek' maakt Thomas Höft, mede-curator van het festival, de kijker deelgenoot van sappige verhalen over en uit deze veelzijdige stad.

De Amerikaanse ‘Conductor Laureate’ Michael Tilson Thomas leidt het London Symphony Orchestra in een programma vol romantische meesterwerken. Het concert opent met Franz Liszt’s Pianoconcert nr. 1, met als solist de briljante Tsjechische pianist Lukáš Vondráček. Hoogtepunt van het concert is de emotionele reis uit Gustav Mahler’s Symfonie nr. 5. Deze indrukwekkende uitvoering werd op 15 mei 2022 opgenomen in de Barbican Hall in de Britse hoofdstad Londen.

In dit intieme kamermuziekconcert speelt de Franse luitist Thomas Dunford verschillende werken voor luit van J. S. Bach. Op het programma staan Suite voor luit in g-klein, BWV 995; Suite voor solo-cello in G-groot (gearrangeerd voor luit), BWV 1007; en Chaconne uit Partita voor soloviool in d-klein (gearrangeerd voor luit), BWV 1004. De in Parijs geboren luitist Thomas Dunford (*1988) ontdekte de luit op zijn negende. Hij studeerde aan het Conservatorium van Parijs en de Schola Cantorum Basiliensis, en nam deel aan masterclasses met vooraanstaande luitisten als Rolf Lislevand en Julian Bream. Hij is vaak als soloartiest of ensemble-lid te vinden op de belangrijke Europese muziekfestivals. Deze opname werd in 2017 gemaakt in het Concertgebouw van het Belgische Brugge.

Op uitnodiging van de Argentijnse pianiste Martha Argerich namen verschillende sterren uit de klassieke muziek deel aan dit concert ten behoeve van het Erasmusfonds voor medisch onderzoek over de intensive care, opgenomen op 21 oktober 2023 in het Koninklijk Conservatorium van Brussel, België. Het concert is een eerbetoon aan de beroemde cellist Aleksandr Khramouchin (1979) die onverwachts overleed op 13 mei 2023. Als onderdeel van dit concert spelen trompettist Sergei Nakariakov en pianist Maria Meerovitch Lenski’s aria uit Pjotr Iljitsj Tsjaikovski’s opera Jevgeni Onegin.