TV-gids

Antonello Manacorda leidt het orkest en koor van Teatro La Fenice in een uitvoering van Wolfgang Amadeus Mozarts geliefde opera Die Zauberflöte (‘De toverfluit’, 1791). Naar alle waarschijnlijkheid begon Mozart pas in mei 1791 met het componeren van zijn meesterwerk, minder dan zes maanden voor zijn dood in december dat jaar. Het libretto van dit werk werd geschreven door Emanuel Schikaneder. ‘Die Zauberflöte’ vertelt een sprookjesachtig verhaal waarin prins Tamino opdracht krijgt van de Koningin van de Nacht om haar dochter Pamina te redden, die door de priester Sarastro gevangen is genomen. Bijgestaan door vogelvanger Papageno begint Tamino aan zijn queeste. Nadat hij Pamina in Sarastro’s territorium aantreft, wordt Tamino aan een reeks beproevingen onderworpen om te bewijzen dat hij het waard is met Pamina te trouwen. In Die Zauberflöte zitten prachtige aria's, waaronder het beroemde 'Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen' ("De wraak der helle ziedt in mijn hart"), een virtuoze coloratuur-aria voor sopraan gezongen door de Koningin van de Nacht. Onder de solisten zijn Goran Jurić, Antonio Poli, Ekaterina Sadovnikova, Alex Esposito, Olga Pudova en Caterina di Tonno. Deze uitvoering werd in 2015 opgenomen in Teatro La Fenice in Venetië, Italië.

Een nieuwe generatie heeft de piano weer populair gemaakt: pianisten met een passie voor virtuositeit en een bereidheid om hun repertoire uit te breiden. Zij vullen de standaard klassieke meesterwerken aan met minder gespeeld werk en onbekende componisten. De serie Legato laat het publiek kennismaken met deze nieuwe generatie. Door het filmen van een portret krijgen we een inzicht in hun stijl, methodes en persoonlijke doelen. De Russische pianist Boris Berezovsky staat centraal tijdens deze aflevering. Hij speelt werken van Medtner (Fairy Tales), Llywelyn (Mutata Consilia), Beethoven (Diabelli Variaties), Godowsky (Alt Wien) en Liadov (Drie Preludes).

Dit concert van het Brussels Philharmonic richt zich op de diverse muziekstijlen die hun stempel drukten op de eerste helft van de 20e eeuw. Naast het impressionisme van Claude Debussy's Jeux (1913) richten dirigent Michel Tabachnik en zijn orkest zich op één van de belangrijkste componisten van de hedendaagse muziek: Igor Stravinsky. Diens eerste compositie voor een ballet, De Vuurvogel (1910), vormt een hoogtepunt binnen dit concert. Het concert begint met Anton Weberns Fünf Orchesterstücke Op. 10 (1913). Het ontbreekt deze vijf ultrakorte werkjes aan onderling thematisch of tonaal verband, of enige andere traditionele opbouw: dat belooft een spannende luisterervaring!

Bernard Haitink dirigeert de Berliner Philharmoniker in een uitvoering van het tweede deel Le Sacrifice uit Stravinsky's Le Sacre de Printemps. Onderdeel van het Europakonzert 1993 in de Royal Albert Hall te Londen.

Pianist Antonio Chen Guang (China, 1994) treedt op met het CMIM ensemble, bestaande uit drie strijkers van het Symfonieorkest van Montreal, in een uitvoering van het eerste deel, Sostenuto assai – Allegro ma non troppo, van Robert Schumanns Pianokwartet in Es-groot, Op. 47. Dit optreden vond plaats in de kamermuziekronde van het uit twee delen bestaande halve finale van de piano-editie van het Concours musical international de Montréal 2024 (CMIM). Deze uitvoering werd opgenomen in de Bourgie Hall van het Montreal Museum of Fine Arts.

De Spaanse dirigent Garcia Navarro leidt het Radio Sinfonieorchester Stuttgart in een uitvoering van Manuel de Falla’s El sombrero de tres picos (‘De driekante steek’). De Falla schreef dit werk in 1916 en 1917 als balletmuziek. Het ballet was een opdracht van de Russische impresario Sergej Diaghilev voor diens Ballets Russes, en werd in 1919 voor het eerst uitgevoerd in het Alhambra Theatre in Londen. De Falla, die grote interesse had voor de traditionele Spaanse volksmuziek, verwerkte elementen van deze muziek in zijn compositie. De mezzosopraan zingt voorbeelden van ‘cante jondo’, een zangstijl uit de flamenco, zoals mezzosopraan Paloma Pérez Iñigo in deze opname uit 1988 overtuigend laat horen.

Johannes Brahms' Ein deutsches Requiem, Op. 45, schenkt de levenden troost met religieuze teksten die vanuit de traditie niet verbonden zijn met het liturgische karakter van requiemmissen. Hierdoor kent het werk een ongekende intensiteit. Deze muziek spreekt alle mensen aan, ongeacht hun geloof. Hoewel in een soortgelijk werk de emoties dicht aan het oppervlak liggen, maken de Wiener Singverein en het Cleveland Orchestra onder leiding van chef-dirigent Franz Welser-Möst korte metten met enig spoor van bombast, in deze concertuitvoering in de prachtige barokbasiliek van het Oostenrijkse Sankt Florian uit november 2016. De twee solisten van het programma – Hanna-Elisabeth Müller en Simon Keenlyside – zijn geen onbekenden op de wereldpodia. Waar de eerste een carrière heeft opgebouwd in de operawereld, als Liedervertolker én als concertzangeres, heeft de in Londen geboren Keenlyside een indrukwekkende loopbaan weten te baseren op de prestigieuze gastoptredens die hij het afgelopen decennia gaf.