TV-gids

Andrei Iliushkin (Rusland, 1995) voert Ferruccio Busoni’s transcriptie van J. S. Bach’s chorale prelude Ich ruf zu dir, Herr, BWV 639, Johannes Brahms' Zes stukken voor piano, Op. 118, en Aleksandr Skrjabin’s Sonate nr. 3 in fis-klein, 'Staten van de ziel', uit tijdens de halve finales van de Piano-editie 2021 van het Concours musical international de Montréal (CMIM). Dit recital werd opgenomen in Burgess Recital Hall in de Royal Academy of Music in Londen, het Verenigd Koninkrijk.

‘Ein deutsches Requiem’ van Johannes Brahms staat erom bekend dat het een menselijk requiem is, niet gericht op God of het hiernamaals, maar juist op het troosten en de nabestaanden in het hier en nu. Brahms gebruikte dan ook niet de gebruikelijke Latijnse teksten; in plaats daarvan koos hij teksten uit het Oude en Nieuwe testament, in de Duitse vertaling van Martin Luther. In combinatie met de prachtige muziek is dit Requiem dan ook een van de meest ontroerende werken ooit geschreven. In deze versie, gecomponeerd voor 4-handig piano, koor en solisten, leidt Johan Duijk het Vlaams Radio Koor. De solisten zijn Hilde Coppé (sopraan) en Marc Scoffoni (bariton). De 4-handige piano partij wordt uitgevoerd door Jan Michiels en Inge Spinette.

Op 9 april 2020, toen de Covid-19-pandemie het concertcircuit tot stilstand dwong, waren dwarsfluitist Ana de la Vega en hoboïst Ramón Ortega Quero op concerttournee. Hun concert in Palais Lichtenau in de Duitse stad Potsdam ging door zoals gepland – maar dan zonder publiek. Deze intieme opname is het resultaat. Op het programma staan Joseph Haydns “Londense” Trio nr. 1 C Hb. IV/1, Clara Schumanns Drei Romanzen, Op. 22, Antonín Dvořáks Silent Woods, J. S Bachs Triosonate in c uit “Musikalischen Opfer” BWV 1079, en Robert Schumanns Drei Romanzen, Op. 94. Tot besluit van het optreden klinkt Ignaz Moscheles' Concertante in F.

Dirigent Pierre Boulez (1925-2016) beschrijft zijn houding ten opzichte van componist Béla Bartók (1881-1945) als een "sympathieke verstandhouding tussen musici". Beide heren behoren tot de meest invloedrijke kunstenaars die de 20e eeuw heeft voortgebracht. Boulez heeft vijf decennia ervaring met de muziek van de Hongaarse componist. Eén van Bartóks sleutelwerken is het Concert voor Orkest, dat in 1944 in Boston z'n première beleefde. De film Emotion and Analysis volgt Pierre Boulez tijdens de repetities voor het Concert voor Orkest met de Berliner Philharmoniker, wat een boeiend beeld oplevert van de methode waarmee deze grootmeester van de moderne muziek te werk gaat. De repetities vinden plaats tegen de spectaculaire achtergrond van het Hiëronymietenklooster in Lissabon, waar de Berliner Philharmoniker in 2003 het jaarlijkse Europakonzert uitvoerde. In een reeks interviews licht Pierre Boulez niet alleen de ontstaansgeschiedenis van Bartóks late werk toe, maar ook zijn persoonlijke interpretatie van deze muziek, zijn rol als dirigent, en zijn liefde voor componeren.

Alexander Ullman (1991, Verenigd Koninkrijk) speelt Franz Liszts Pianoconcert nr. 2 (S125) tijdens de solo-finale van het 11e Internationaal Franz Liszt Pianoconcours in TivoliVredenburg te Utrecht. Het concours bevordert zowel de muzikale ontwikkeling alsook de concertervaring van pianotalenten afkomstig uit alle uithoeken van de wereld. Hierdoor vormt het concours een belangrijke opstap tot de internationale klassieke concertwereld voor jong talent dat een professionele carrière als musicus ambieert. Het Internationaal Franz Liszt Pianoconcours werd voor het eerst georganiseerd in 1986 en behoort inmiddels tot een van de meest prestigieuze pianoconcoursen ter wereld.

De Italiaanse pianist Costantino Catena speelt Franz Liszts transcriptie voor piano van ‘Isoldens Liebestod’ uit Richard Wagners opera ‘Tristan und Isolde’. Deze opname werd gemaakt in de Kerk van de Jezuïeten in Trapani, Italië.

“Shusha, the Renaissance” is a musical journey featuring pianist Murad Huseynov. The city of Shusha is often considered the cradle of Azerbaijan's music and poetry and one of the leading centres of the Azerbaijani culture, having been declared the cultural capital of Azerbaijan in January 2021. On the program are the following works: Fikret Amirov’s (1922-1984) Twelve Miniatures for Piano Solo: I. Ballade - II. Ashigsayagi – III. Nocturne – IV. Humoresque – V. Lyrical Dance – VI. Hunting - VII. Lullaby – VIII. Waltz – IX. Barcarolle – X. Toccata – XI. Elegy – XII. March; Adil Babirov’s (1934-2021) ‘s Prelude & Scherzo; Gara Garayev’s (1918-1982) Sonatine: I. Allegro – II. Moderato assai – III. Vivo ; Tofik Kouliyev’s (1917-2000) ‘Gaytagi’ and F. Amirov’s Romantic Sonata: I. Allegro energico - II. Andante espressivo - III. Allegro non troppo). This performance is filmed in Shusha in October 2023 and in the Heydar Aliyev Center, Baku, in December 2023. Written and directed by Michel Swierczewski.

Het orkest Casco Phil, in 2008 opgericht als de ‘Belgische Kamerfilharmonie’, staat onder leiding van dirigent Benjamin Haemhouts in een uitvoering van Dimitri Sjostakovitsj’s Kamersymfonie, Op. 110a. Het werk is een bewerking van Sjostakovitsj’s Strijkkwartet Nr. 8 door Rudolf Barshai, dat de componist voltooide binnen drie dagen (12 t/m 14 juli, 1960). Het werk citeert veel melodieën uit eerder werken, waaronder de Eerste en Vijfde Symfonie en een thema uit het Pianotrio Nr. 2. Daarnaast zijn ook citaten uit het Celloconcert en de opera Lady MacBeth te horen. Deze uitvoering is opgenomen in het Elisabeth Center in Antwerpen, België.

"Het is een uitdaging om tegenwoordig in de klassieke muziekwereld een uitvoering te vinden die indrukwekkender, significanter en ontroerender is: totale harmonie tussen geest en hart en besef en gevoel." schreef de Bernse krant Der Bund in 2003 na deze indrukwekkende uitvoering van Mahlers 'Resurrectie' Symfonie Nr. 2 door het toen pas opgerichte Luzern Festivalorkest. Claudio Abbado stelde dit ensemble samen uit bekende instrumentalisten, gevierde uitvoerders van kamermuziek en ervaren solisten uit 's werelds beste orkesten. Het concert was reeds maanden van tevoren uitverkocht. De Neue Züricher Zeitung schreef: "Het slotapplaus was ongekend, het zware laatste akkoord [..] verbrak de spanning die al negentig minuten had geduurd, zonder ook maar een moment te verslappen." In deze uitvoering worden solisten Eteri Gvazava (sopraan) en Anna Larsson (mezzosopraan) begeleidt door het Orfeón Donostiarra Koor.

De Waldbühne in Berlijn, een van de grootste openluchtpodia in Europa, is het decor van de jaarlijkse seizoensafsluiting van de Berliner Philharmoniker. In 2004 werd dit wereldberoemde orkest en hun chef Sir Simon Rattle vergezeld door de toen 22-jarige Chinese pianist Lang Lang, die het publiek trakteerde op een geweldige uitvoering van Tsjaikovski’s eerste pianoconcert. Verder op het programma: de tweede akte van Tsjaikovski’s 'Notenkraker'.

Op haar zevende maakte de Argentijnse pianist Martha Argerich haar debuut met Ludwig van Beethovens Pianoconcert nr. 1 in C-groot, Op. 15, een werk dat haar hele carrière aan haar verbonden is gebleven. De gelauwerde pianist speelt ‘haar’ werk op het Lucerne Festival met het Festivalorkest van Luzern onder leiding van de Zweedse dirigent Herbert Blomstedt, die zijn festivaldebuut maakt met het orkest. Deze uitvoering werd in augustus 2020 opgenomen in het Zwitserse Cultuur- en Congrescentrum Luzern (KKL).

In 2013 werd de Finse dirigent Hannu Lintu chef-dirigent van het Fins Radio Symfonie Orkest. Lintu studeerde piano en cello aan de Sibelius Academy en het Turku conservatorium in het Zuidwesten van Zweden. Hij begon met dirigeren en ook dit deed hij vooral aan de Sibelius Academy. Met het Fins Radio Symfonie Orkest gaf hij al in 2012 vele concerten en bleek een logische vervanger voor Sakari Oramo die in 2012 zijn contract, na vele jaren dienst als dirigent én concertmeester, liet aflopen. Het orkest is gespecialiseerd in het uitvoeren van Finse muziek, maar voert ook de grote werken van onder andere Gustav Mahler en Béla Bartók uit. De Finse componist Jean Sibelius is de favoriet van het orkest en de dirigent. Samen met de Finse publieke omroep (Yle) besloten zij om alle zeven symfonieën van Sibelius op te nemen en uit te zenden. Voorafgaand aan de symfonie ziet u een korte gesproken introductie over de desbetreffende symfonie, waarna de symfonie in zijn geheel te beluisteren is. Zijn laatste, de zevende, symfonie was in veel opzichten zijn beste symfonie. De delen volgen logisch op elkaar en klinken als één geheel. Het is een korte symfonie waarin al wordt vooruitgelopen op de componeerstijl die zich na de dood van Sibelius ontwikkelde bij bijvoorbeeld Anton Webern. Ondanks zeven prachtige symfonieën domineerde deze niet zijn gehele oeuvre. Zijn Vioolconcert en het symfonische gedicht Finlandia zijn veel bekender en populairder geworden.

Asagi Nakata (1995, Japan) voert La notte (S377a) and Hungarian Rhapsody No. 12, (S379a) uit tijdens de halve finale II (kamermuziek) van het 11e Internationaal Franz Liszt Pianoconcours dat in 2017 plaatsvond in TivoliVredenburg te Utrecht. Het concours bevordert zowel de muzikale ontwikkeling alsook de concertervaring van pianotalenten afkomstig uit alle uithoeken van de wereld. Hierdoor vormt het concours een belangrijke opstap tot de internationale klassieke concertwereld voor jong talent dat een professionele carrière als musicus ambieert. Het Internationaal Franz Liszt Pianoconcours werd voor het eerst georganiseerd in 1986 en behoort inmiddels tot een van de meest prestigieuze pianoconcoursen ter wereld.

Maestro Myung-Whun Chung leidt het orkest en koor van het Maggio Musicale Fiorentino, uitgebreid met twee vocale solisten, in deze indrukwekkende uitvoering van Gustav Mahlers Symfonie nr. 2 in c mineur, 'Auferstehung'. Sopraan Christiane Karg en alt Claudia Huckle zijn de solisten. Deze vijfdelige symfonie werd geschreven tussen 1888 en 1894 voor groot orkest, koor, en sopraan- en alt-solist. Mahler verkent door de hele symfonie de thema's leven, dood en wederopstanding. Het eerste deel doet denken aan een begrafenismars, terwijl het tweede, een sierlijke Ländler, een scherp contrast vormt met het sombere karakter van het eerste. Het derde deel is een Scherzo, gebaseerd op Mahlers toonzetting van 'Des Antonius von Padua Fischpredigt' uit de cyclus Des Knaben Wunderhorn. De componist gebruikte ook een ander Wunderhorn-gedicht, 'Urlicht' (Oerlicht), voor het vierde deel, waarin zowel tekst als muziek door de alt worden gezongen. Het koor maakt zijn entree in het tweede deel van het vijfde en laatste deel in het 'Auferstehung'-koor. Deze uitvoering werd in 2021 opgenomen in het Teatro del Maggio Musicale Fiorentino in Florence, Italië.

Fidelio (originele titel: "Leonore, oder Der Triumph der ehelichen Liebe"), Op. 72, is de enige voltooide opera van Ludwig van Beethoven. Deze opname vanuit het Zwitserse Theater St. Gallen is gebaseerd op Jan Schmidt-Garres veelgeprezen toneelproductie. Otto Tausk dirigeert het Symfonieorkest en koor van St. Gallen tegen het prachtige decor van de hand van Nikolaus Webern. De producenten hebben meerdere uitvoeringen gefilmd, en met extra materiaal van sopraan Jacquelyn Wagner (Leonore) de aangrijpende toneelproductie omgetoverd tot een unieke filmische ervaring.