TV-gids

Het Berliner Philharmoniker onder leiding van Georges Prêtre (1924-2017) verzorgt een Frans concertprogramma tijdens het Waldbühneconcert van 1992. De Waldbühne in Berlijn is één van de meest imposante amfitheaters in Europe en fungeert ‘s zomers als concertlocatie voor de Berliner Philharmoniker. Met een capaciteit van maar liefst 20.000 plaatsen behoren de Waldbühneconcerten tot de populairste klassieke muziekconcerten ter wereld. Dit concert opent met Berlioz’ ouverture ‘Le carnaval romain’, gevolgd door Ravels Pianoconcert voor de Linkerhand met Leon Fleisher als solist. Verder staan L'Après-Midi d’un Faune van Debussy, Bizets Carmen Suite en de welbekende Bolero van Ravel op het programma. Na enkele opgewekte dansstukken van Bizet en Offenbach besluit het orkest met Strauss’ Radetzkymars en Paul Linckes ‘Berliner Luft’, dat traditioneel enthousiast ontvangen wordt door het meefluitende Berlijnse publiek.

Léon Spierer leidt het Orquesta Sinfonica de Minería tijdens het Concerto de San Silvestre. Solist is sopraan Jéssika Arévalo. Het eerste deel van dit feestelijke concert, dat in dit programma aan bod komt, omvat de volgende werken: Johann Strauss jr.'s Wiener Blut, Op. 354, "Meine Lippen, sie küssen so heiß" uit Franz Léhar's muzikale komedie Giuditta, de Overture uit Gioachino Rossini's opera De barbier van Sevilla, "Vilja's Lied" uit Franz Léhar's muzikale komedie Die Lustige Witwe, Johann Strauss jr.'s An der Schönen Blauen Donau, Op. 314, "Carceleras" uit Ruperto Chapi's Las Hijas del Zebedeo, en de beroemde Radetzkymars, Op. 228 van Johan Strauss. Dit concert vond plaats in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad.

Als onderdeel van hun nieuwe samenwerking met componist Philip Glass, die bekend staat om zijn repetitieve minimalistische composities, spelen de Franse zussen Katia en Marielle Labèque de Europese première van Glass’ Concert voor twee piano’s met de Orchestre de Paris onder leiding van Jaap van Zweden, de huidige dirigent van het New York Philharmonic.

Pianist Michelle Candotti (Italië, 1996) treedt op met het CMIM ensemble, bestaande uit drie strijkers van het Symfonieorkest van Montreal, in een uitvoering van het eerste deel, Sostenuto assai – Allegro ma non troppo, van Robert Schumanns Pianokwartet in Es-groot, Op. 47. Dit optreden vond plaats in de kamermuziekronde van het uit twee delen bestaande halve finale van de piano-editie van het Concours musical international de Montréal 2024 (CMIM). Deze uitvoering werd opgenomen in de Bourgie Hall van het Montreal Museum of Fine Arts.

Aleksandar Madžar is de solist in Mozarts Pianoconcert Nr. 27, KV 595. Het Royal Philharmonic Orchestra staat onder leiding van André Previn. Deze uitvoering is opgenomen in Schloss Schönbrunn in Wenen. In 1791, toen zijn korte leven door een alsmaar verslechterende gezondheid op zijn einde liep, greep Mozart terug op een compositiestijl die hem nauw aan het hart lag: het pianoconcert. In het laatste deel van zijn Pianoconcert Nr. 27, een opmerkelijk opgewekte en positieve compositie, schotelt Mozart de luisteraars een lyrische melodie voor die doet denken aan een kinderliedje. Het werk wekt de blijheid van de lente op en refereert wellicht aan zijn onbezorgde jeugd, toen het wonderkind voor het eerst ‘Mozart on Tour’ werd.

Het toonaangevende Franse strijkkwartet Quatuor Ébène wijdde een opmerkelijk en ambitieus project aan de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven (1770-1827): het viertal nam álle werken voor strijkkwartet van de grote componist op. Vijf jaar lang dompelden violisten Pierre Colombet en Gabriel Le Magadure, altvioliste Marie Chilemme, en cellist Raphaël Merlin zich onder in die 650 pagina’s bladmuziek, waar Beethoven drie decennia lang zijn creativiteit in uitte. Hun inspanningen culmineerden in de herfst van 2020 in de integrale uitvoering van deze werken tijdens zes indrukwekkende concerten in de Philharmonie de Paris. Quatuor Ébène verkende elk facet van Beethovens strijkkwartetrepertoire: van de jeugdige Opus 18 strijkkwartetten tot de kwartetten Rasumovsky, Harp, en Serioso (Opus 59, 74, en 95) uit zijn middenperiode, en ten slotte de diepgang van zijn late kwartetten (Opus 127 tot 135). In deze uitzending speelt Quatuor Ébène Beethovens Strijkkwartet nr. 5 in A majeur, Op. 18, nr. 5; Strijkkwartet nr. 4 in c-mineur, Op. 18, nr. 4; en Strijkkwartet nr. 12 in Es-majeur, Op. 127. Dit concert werd opgenomen in de Philharmonie de Paris op 17 december 2020.

De gerenommeerde Mozartspecialist Sir Neville Marriner (1924-2016) dirigeert het Orchestra della Svizzera italiana in deze live-opname uit november 2005 vanuit het Palazzo di Congressi in Lugano, Zwitserland. Wolfgang Amadeus Mozarts opgewekte en lichtvoetige Concert voor fluit, harp en orkest (K.299) (1778) is één van de meest geliefde stukken van de Oostenrijkse componist. Solisten Patrick Gallois (fluit) en Fabrice Pierre (harp) voorzien Mozarts sprankelende sololijnen op subtiele wijze van extra schoonheid. Met Mozarts Ouverture van De Toverfluit (1791) en zijn Symfonie Nr. 39 in Es majeur (1788), twee juweeltjes uit de laatste jaren van de jonge componist, sluiten we dit heerlijke concertprogramma af, dat werd opgenomen in het kader van het Mozartherdenkingsjaar 2006.

Tenor Jihoon Son (Zuid-Korea, 1990) zingt ‘Pourquoi me réveiller?’ uit Jules Massenet’s opera Werther; ‘Si, ritrovarla io giuro’ uit Gioachino Rossini’s opera La Cenerentola (Assepoester); en ‘Che gelida manina’ uit Giacomo Puccini’s opera La Bohème, tijdens de halve finale in de discipline Aria van het Concours musical international de Montréal 2022 (CMIM). Hij wordt begeleid door het Orchestre symphonique de Montréal onder leiding van Jacques Lacombe. Deze uitvoering is opgenomen in het Maison Symphonique.

De Finse componist en dirigent Esa-Pekka Salonen (1958) was van 1992 tot 2009 muzikaal leider van de Los Angeles Philharmonic. Onder zijn dynamische leiding groeide de Los Angeles Philharmonic uit tot één van de meest vooraanstaande ter wereld. Het spannende muzikale partnerschap dat Salonen met zijn musici opbouwde, werd geprezen door de internationale pers. De helderheid, efficiëntie, en pretentieloosheid van de dirigent zorgden voor een ontspannen samenwerking met het orkest, wat duidelijk te zien is aan het verloop van repetitieproces. In deze uitzending zien we Salonen aan het werk in het Dorothy Chandler Pavilion van het Music Center of Los Angeles County, waar hij met de Los Angeles Philharmonic aan de uitvoering van Claude Debussy’s impressionistische orkestwerk La Mer schaaft. Het programma biedt een fascinerend inkijkje in de band tussen dirigent en musici, en ook in Debussy’s meesterwerk zelf.

De gevierde Duitse violist Isabelle Faust speelt twee van J. S. Bachs werken voor viool solo: de Partita nr. 2 in d-klein (BWV 1004), en de Sonate nr. 3 in C-groot (BWV 1005). Beide werken behoren tot de beroemde collectie Sonates en Partita’s voor viool solo (BWV 1001-1006). Partita nr. 2 bestaat uit vier dansen, met tot besluit de beroemde Chaconne, een monumentaal werk binnen het vioolrepertoire. In deze chaconne werkt Bach een reeks variaties op een thema uit, waarin hij allerlei complexe harmonische mogelijkheden verkent. Sonate nr. 3 bevat een uitgebreide fuga, waarin Bach gebruikt maakt van allerlei geavanceerde contrapunttechnieken. In dit geweldige concertprogramma toont Faust haar vlekkeloze beheersing van Bachs technisch veeleisende stukken. Deze uitvoering uit 2020 werd opgenomen in de Thomaskirche in het Duitse Leipzig.

Het jaarlijkse Europa Konzert van de Berliner Philharmoniker vond in 2004 plaats in het indrukwekkende, historische amfitheater in Athene: het Odeion van Herodes Atticus. Dit theater werd rond 161 gebouwd ter nagedachtenis van de vrouw van Herodes Atticus, en bood plaats aan ten minste 5000 mensen. In 2004 trad de Berliner Philharmoniker hier op met een uiterst interessante combinatie van dirigent en solist: Sir Simon Rattle dirigeert, terwijl Daniel Barenboim op de piano Johannes Brahms’ Pianoconcert Nr. 1 en Arnold Schoenbergs arrangement van Brahms' Pianokwartet Nr. 1 uitvoert. Hiermee was dit concert een dubbele première. Niet alleen was dit het eerste Europa Konzert van Rattle als nieuwe chef-dirigent, maar ook de eerste gelegenheid waarbij Rattle en Barenboim samen op het podium verschenen.

Mezzosopraan Esther Valentin (Duitsland, 1993) en pianist Anastasia Grishutina (Rusland, 1988) vertolken Henri Duparc’s L’invitation au voyage; Aleksandr Borodin’s ‘Dlya beregov otchizni dal’noy’ (For the shores of thy far native land); ‘Fleur jetée’ uit Gabriel Fauré’s Quatre melodies, Op. 39; Franz Schubert’s Die Liebe hat gelogen, Op. 23 Nr. 1 (D. 751); ‘Begegnung’ en ‘Der Feuerreiter’ uit Hugo Wolf’s Mörike-Lieder; Brechtje van Dijks ‘Endangered’; en ‘The crucifixion’ uit Samuel Barber’s Hermit songs, Op. 29, tijdens de laatste ronde van het Internationaal Vocalistenconcours 2019 – Lied Duo. Deze uitvoering werd opgenomen in het Theater aan de Parade in ‘s-Hertogenbosch.

Sopraan Anabel de la Mora wordt bijgestaan door het Orquesta Sinfonica de Minería onder leiding van Raúl Delgado in een concertprogramma dat in het teken staat van Mexicaanse componisten. Dit programma, waarin het eerste deel van het concert aan bod komt, omvat de volgende werken: Miguel Bernal Jiménez' "Angelus", Alfonso Esparza's "Dime que sí", María Grever's "Munequita Lina", Ricardo Castro's "Intermezzo de Atzimba", Jorge del Moral's "Besos robados", en Consuelo Velázquez' "Bésame mucho". Dit concert uit 2019 vond plaats in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad.

In de loop van de muziekgeschiedenis heeft Napels talloze van zijn zonen uitgezonden om de wereld te veroveren. Barokmonument Nicola Porpora behoort ongetwijfeld tot de meest succesvolle onder hen, met een carrière die hem langs Rome, Venetië, Wenen, Dresden en Londen voerde. Met cantates, operafragmenten en instrumentaal werk portretteert het Belgische ensemble Capriola di Gioia deze ondernemende Napolitaan.

De Duitse dirigent Christian Zacharias leidt het Orchestre national de Lille in een aan Robert Schumann gewijd concertprogramma. Het concert begint met Ouverture ‘Genoveva’, Op. 81. Hoewel Schumanns enige opera Genoveva zelden wordt uitgevoerd, wordt de ouverture regelmatig uitgevoerd als opzichzelfstaand werk. Daarna volgt het Vioolconcert in d-klein, WoO 23, met de Nederlandse violist Isabelle van Keulen als solist. Dit in 1853 geschreven werk is Schumann enige vioolconcert. Het concert sluit af met een uitvoering van Schumanns Symfonie nr. 1 in Bes-groot, Op. 38, die ook bekend staat als de ‘Frühlingssinfonie’ (Lentesymfonie). Dit optimistische werk uit 1841 wordt het meest uitgevoerd van Schumanns vier symfonieën. Dit concert werd op 16 juni 2017 opgenomen in het Auditorium du Nouveau Siècle in de Franse stad Lille.

"Het is een uitdaging om tegenwoordig in de klassieke muziekwereld een uitvoering te vinden die indrukwekkender, significanter en ontroerender is: totale harmonie tussen geest en hart en besef en gevoel." schreef de Bernse krant Der Bund in 2003 na deze indrukwekkende uitvoering van Mahlers 'Resurrectie' Symfonie Nr. 2 door het toen pas opgerichte Luzern Festivalorkest. Claudio Abbado stelde dit ensemble samen uit bekende instrumentalisten, gevierde uitvoerders van kamermuziek en ervaren solisten uit 's werelds beste orkesten. Het concert was reeds maanden van tevoren uitverkocht. De Neue Züricher Zeitung schreef: "Het slotapplaus was ongekend, het zware laatste akkoord [..] verbrak de spanning die al negentig minuten had geduurd, zonder ook maar een moment te verslappen." In deze uitvoering worden solisten Eteri Gvazava (sopraan) en Anna Larsson (mezzosopraan) begeleidt door het Orfeón Donostiarra Koor.

De Italiaanse pianisten Roberto Prosseda en Alessandra Ammara spelen W. A. Mozarts Sonate voor twee piano's in D majeur, K. 488, Felix Mendelssohns Sonate voor twee piano's in D majeur, MWV S 1, en George Gershwins Rhapsody in Blue, tijdens dit concert dat op 26 juni 2020 werd opgenomen in concertzaal Fazioli in het Italiaanse Sacile.

Pianist Francesco Attesti (*1975) behoort tot de beste vertolkers van het Romantische repertoire. Hij gaf zijn eerste concert al op 11-jarige leeftijd, en op zijn 23e haalde hij de hoogst toegekende cijfers aan het Conservatorio Luigi Cherubini in Florence. In deze uitzending ziet u een opname uit 2016 van zijn concerttournee ‘Deeply Mozart’, waarin Attesti W. A. Mozarts pianoconcerten KV 449 en KV 488 uitvoert, samen met het Italiaanse OIDA Orchestra onder leiding van dirigent Paolo Belloli.

Wist u dat een mislukte sollicitatie tot een muzikaal succes kan leiden? J. S. Bach was in 1721 in dienst bij Prins Leopold van Anhalt-Köthen, maar hij wilde liever werken voor Christian Ludwig, Markgraaf van Brandenburg. Dus droeg Bach zijn zes nieuwe Concerten op aan deze Markgraaf van Brandenburg, in de hoop dat hij aan diens hof kon komen werken. Helaas: de Markgraaf bedankte de componist niet eens, laat staan dat hij hem in dienst nam. Aan Bachs muziek lag het niet. Het vijfde Concert speelt in op een populaire kamermuziekbezetting uit Bachs tijd: fluit, viool, en klavecimbel.

Het exclusieve Balletgala van Praag, gehouden in de prachtige Staatsopera Praag, presenteert optredens van een aantal van de beste balletdansers van deze tijd. Onder de toptalenten in deze uitzending bevinden zich klinkende namen als Dmitri en Daniil Simkin, Maria Alexandrova en Sergey Filine, Jean Jacques Herment, en Viviana Franciosi! Deze ballerina’s en ballerino’s dansen hun favoriete klassieke en moderne choreografieën van legendarische choreografen als George Balanchine, Marius Petipa, José Limón, en John Neumeier.

Anton Bruckner vond zijn Symfonie Nr. 8 het artistieke hoogtepunt van zijn carrière. Hij schreef het werk terwijl zijn Symfonie Nr. 7 en zijn Te Deum enthousiast werd ontvangen door critici en publiek. Toch legde de componist zijn eerste versie van dit werk in een lade – de versie die Franz Welser-Möst hier dirigeert – toen zijn vriend, de dirigent Hermann Levi, het werk afwees. Pas in 1954 werd deze oerversie voor het eerst uitgevoerd, en verscheen pas in 1972 in druk. Deze live-opname vanuit Severance Hall in Cleveland, door het Cleveland Orchestra onder muzikaal leider Franz Welser-Möst, is het vierde deel van de Brucknercyclus door dit orkest. De Oostenrijkse dirigent Franz Welser-Möst was sinds 2002 muzikaal leider van het Cleveland Orchestra. Daarnaast was Welser-Möst van 2010 tot 2014 algemeen muzikaal leider van de Weense Staatsopera.

Mezzosopraan Valerie Eickhoff (Duitsland, 1996) zingt ‘Deh, per questo istante solo’ uit Wolfgang Amadeus Mozarts opera La clemenza di Tito; ‘Vois sous l’archet frémissant’ uit Jacques Offenbachs opera Les contes d'Hoffmann; en ‘Una voce poco fa’ uit Gioachino Rossini’s opera Il barbiere di Siviglia, tijdens de finale in de discipline Aria van het Concours musical international de Montréal 2022 (CMIM). Zij wordt begeleid door het Orchestre symphonique de Montréal onder leiding van Jacques Lacombe. Deze uitvoering is opgenomen in het Maison Symphonique.