TV-gids

Conrad van Alphen leidt Sinfonia Rotterdam en het Nationaal Vrouwen Jeugdkoor in een uitvoering van Gustav Holst's The Planets, Op. 32, opgenomen in De Doelen in Rotterdam in 2019. Van Alphen richtte Sinfonia Rotterdam op in 2000. Onder zijn bezielende leiding groeide het orkest uit tot één van de bekendste orkesten van Nederland. De Engelse componist Holst bracht zijn interesse voor de astrologie tot uitdrukking in zijn orkestsuite The Planets, waar hij aan werkte in 1914, 1915 en 1916. The Planets bestaat uit zeven delen, elk vernoemd naar de indertijd bekende planeten op de Aarde na, en hun astrologische karakters: “Mars: the Bringer of War”, “Venus: the Bringer of Peace”, “Mercury: the Winged Messenger”, “Jupiter: the Bringer of Jollity”, “Saturn: the Bringer of Old Age”, “Uranus: the Magician”, en “Neptune: the Mystic”. Het middendeel van "Jupiter" bevat een wonderschone melodie, die Holst later hergebruikte toen hij het gedicht “I vow to thee, my Country” van Sir Cecil Spring Rice op muziek zette. In het laatste deel van The Planets zingt een vrouwenkoor mee, wat de muziek z'n geheimzinnige, buitenaardse atmosfeer verleent.

Kristine Opolais, de Letse prima donna en ster van de New York Metropolitan Opera, treedt op in haar thuisland. Samen met het Latvian National Symphony Orchestra verzorgde ze in 2017 een spetterend concert in de Nationale Opera van Letland. Op het programma staan verschillende aria’s die Opolais tot een internationale wereldster maakten. Italiaanse operamuziek maakt een prominent onderdeel uit van het concert, met aria’s die de toehoorders aanzetten tot dromen over de liefde en hen doen realiseren wat werkelijk belangrijk is in het leven. Geniet van de mooiste vocale en instrumentale stukken uit opera’s van Giuseppe Verdi, Giacomo Puccini, Pietro Mascagni, Camille Saint-Saëns, Arrigo Boito and Alfredo Catalani.

Er zijn weinig Italiaanse theaters die internationaal toonaangevend zijn én bepalend zijn voor het leven in de stad én ontmoetingen en ervaringen aanmoedigen. Het Teatro Regio di Torino combineert al die functies. Binnen de nationale operatraditie staat dit theater voor excellentie. Het is een prestigieus podium voor opera, ballet, concerten en musicals. Al deze theaterproducties zijn van grote klasse. Al sinds de opening in 1740 maakt het theater deze reputatie waar. Ontdekt het theater en al haar prachtige producties in deze korte documentaire over het Teatro Regio in Turijn.

Roberto Prosseda (1975) speelt Mozarts Pianosonate Nr. 5 (KV. 283) en vier Impromptu's, Op. 90 van Franz Schubert. Het concert eindigt met een uitvoering van Chopins virtuoze Ballade Nr. 4, Op. 52. Prosseda staat voornamelijk bekend om zijn uitvoeringen van onbekende, herontdekte van Felix Mendelssohn, van wie hij het volledige piano-oeuvre op negen cd's voor Decca heeft vastgelegd. Sinds 2012 geeft Prosseda ook educatieve concerten samen met de robotpianist TeoTronico om de verschillen tussen de letterijke uitvoering en menselijke interpretatie te demonstreren.

Het Europakonzert van 2007 vond plaats in Berlijn ter ere van de 125ste verjaardag van de Berliner Philharmoniker. Het concertprogramma met als thema ‘Het jaar 1882’ staat onder de muzikale leiding van Sir Simon Rattle. Op het programma staan onder meer Brahms’ Vioolconcert, Op. 77 en Symfonie Nr. 4, Op. 98 en de Prelude uit Wagners Parsifal, een stuk dat door het orkest al in 1913 werd vastgelegd onder leiding van Alfred Hertz. Het feestelijke concert wordt afgesloten met Brahms Dubbelconcert, Op. 102. Solisten van de avond zijn Lisa Batiashvili (viool) en Truls Mørk (cello). Opgenomen in de ‘Kraftwerk und Kabelwerk Oberspree’; een indrukwekkend, historisch industrieel gebouw uit het laat 19e-eeuwse Berlijn.

In dit concert, opgenomen in de Citibank Hall in São Paulo in 2015, brengt de Braziliaanse dirigent, componist en pianist Rogerio Tutti (1979) samen met zijn orkest een gevarieerde mix van pop, jazz en klassieke muziek ten gehore. Van Russische melodieën van Sergej Rachmaninov en Pjotr Iljitsj Tsjaikovski tot zwoele Latinklanken uit Zuid-Amerika. Hoogtepunten van het concert zijn een heuse Ludwig van Beethoven- en Georges Bizetmedley, en de reeks swingende songs van George Gershwin. De show bevat optredens van geweldige instrumentale virtuozen, zoals de saxofonist Derico en gitarist Marcos Pópolo, maar ook spectaculaire tango- en tapdansinterventies.

Cellist Nicolas Altstaedt speelt J. S. Bachs Suite nr. 5 in c-klein voor solo cello, BWV 1011. Deze uitvoering is opgenomen in Sint-Mariakerk in het Duitse Wittenberg.

Op het Reate Festival van 2017 in Rieti stonden twee korte opera’s van Nino Rota (1911-1970) op het programma. Rota staat voornamelijk bekend als filmcomponist en zijn lange samenwerking met iconische regisseurs als Federico Fellini, Francis Ford Coppola en Luchino Visconti. Toch componeerde het wonderkind Rota vanaf zeer jonge leeftijd al kerkmuziek en enkele opera’s. Gezegend met een grote creativiteit, verbeeldingsvermogen en artistieke vrijheid, wist Rota zijn unieke eigen stijl te ontwikkelen waarin hij de grote Italiaanse operatraditie van Rossini, Puccini en Verdi wist te combineren met moderne 20e-eeuwse muziek, waardoor hij zichzelf onderscheidde van zijn generatiegenoten. Het werk I due timidi werd als radio-opera uitgezonden door de RAI in 1950 en werd in 1952 voor het eerst in Londen uitgevoerd. Het libretto is gebaseerd op de tekst van de Italiaanse scenarioschrijfster Susi Cecchie D’Amico. Ondanks dat de gebruikelijke gelukkige afloop ontbreekt, zorgen het snelle ritme van de muzikale actie en de jonge zangers voor een vermakelijke uitvoering. Het Reate Festivalorkest staat onder muzikale leiding van Gabrielle Bonolis. Solisten zijn Giorgio Celenza, Sabrina Cortese, Daniele Adriani, Chiara Osella, Antonio Sapio, Mariangela De Vita, Giacomo Nanni, Lucia Filaci, Maria Rita Combattelli en Siri Kval Ødegård.

De Waldbühne in Berlijn, een van de grootste openluchtpodia in Europa, is het decor van de jaarlijkse seizoensafsluiting van de Berliner Philharmoniker. In 2004 werd dit wereldberoemde orkest en hun chef Sir Simon Rattle vergezeld door de toen 22-jarige Chinese pianist Lang Lang, die het publiek trakteerde op een geweldige uitvoering van Tsjaikovski’s eerste pianoconcert. Verder op het programma: de tweede akte van Tsjaikovski’s 'Notenkraker'.

De Amerikaanse dirigent Leonard Slatkin voert het Orchestre National de Lyon aan in deze concertopname uit 2014 uit het Auditorium de Lyon. Het concert begint met William Bolcoms 'Circus Ouverture', speciaal geschreven voor Slatkins 70e verjaardag dat jaar. Het concert gaat verder met een uitvoering van Ludwig van Beethovens Tripelconcerto in C majeur, Op. 56. Daarin spelen niet minder dan drie geweldige solisten: Olga Kern op de piano, Baibe Skride op de viool en Sol Gabetta op de cello. Deze compositie is het enige Beethovenconcerto met meer dan één solo-instrument. Tot besluit van het concert klinkt Maurice Ravels geliefde orkestratie van Modest Moessorgski's Schilderijen van een tentoonstelling.

Mikhail Pletnev dirigeert het Russian National Orchestra in een concert opgenomen in de Tsjaikovskizaal te Moskou. Op het programma staan twee orkestsuites van Rimski-Korsakov: "The Tale of the Invisible City of Kitezh and the Maiden Fevroniya" en "The Tale of Tsar Saltan". Dit concert is geproduceerd door de Moscow Philharmonic Society, welke volgens de in St. Petersburg geboren componist Sjostakovitsj een significante rol speelde in de ontwikkeling van het Russische artistieke leven. De evenementen van het instituut zijn in de loop der jaren bezocht door miljoenen muziekliefhebbers en duizenden musici. De Moscow Philharmonic Society is opgericht in 1922 door de toenmalige commissaris van cultuur Anatoly Lunacharski en is inmiddels uitgegroeid tot het grootste concertinstituut van Rusland.

Han Chen (1992, Taiwan) voert Epithalam zu Eduard Reményis Vermählungsfeier (S129) en de Grand Duo concertant sur la Romance de 'Le Marin' (S128) uit tijdens de halve finale II (kamermuziek) van het 11e Internationaal Franz Liszt Pianoconcours dat in 2017 plaatsvond in TivoliVredenburg te Utrecht. Het concours bevordert zowel de muzikale ontwikkeling alsook de concertervaring van pianotalenten afkomstig uit alle uithoeken van de wereld. Hierdoor vormt het concours een belangrijke opstap tot de internationale klassieke concertwereld voor jong talent dat een professionele carrière als musicus ambieert. Het Internationaal Franz Liszt Pianoconcours werd voor het eerst georganiseerd in 1986 en behoort inmiddels tot een van de meest prestigieuze pianoconcoursen ter wereld.

Riccardo Frizza dirigeert het orkest Gli Originali en het Coro Donizetti Opera in een uitvoering van Gaetano Donizetti's komische opera L’elisir d’amore (‘Het Liefdeselixer’, 1832). L’elisir d’amore is misschien wel het beroemdste werk van Donizetti's uitgebreide oeuvre. Het vertelt het verhaal van de arme boer Nemorino, die verliefd is op de mooie grootgrondbezitster Adina. Nadat hij over de legende van Tristan en Isolde hoort, vraagt de wanhopige Nemorino zich af of een liefdesdrankje hem zou helpen Adina's liefde te winnen. Hij klopt aan bij de rondreizende kwakzalver dokter Dulcamara, van wie hij een fles liefdeselixer koopt. Deze productie uit 2021 onder regie van Frederic Wake-Walker gebruikt de integrale, oorspronkelijke partituur, die Alberto Zedda op basis van Donizetti's manuscripten reconstrueerde. Bovendien speelt het orkest op historische instrumenten om Donizetti's orkestklank zoveel mogelijk te benaderen. Onder de solisten zijn Caterina Sala (Adina), Javier Camarena (Nemorino), Florian Sempey (Belcore), Roberto Frontali (Dulcamara), Anaïs Mejías (Giannetta) en Manuel Ferreira (Ceremoniemeester). Deze uitvoering werd in 2021 opgenomen als onderdeel van het Donizetti Opera Festival in het Teatro Donizetti in Bergamo, Italië.

Robert Giordano speelt Chopins Ballade Nr. 1, Op. 23. De eerste schetsen van het werk dateren al uit 1831, op het moment dat Chopin acht maanden in Wenen verbleef. De eerste Ballade werd voltooid in 1835, toen de componist zich in Parijs had gevestigd. In de ballade staan twee hoofdthema's centraal die na het doorlopen van verscheidene toonsoorten een krachtige Presto con fuoco introduceren, welke uitmondt in een vurige octavenloop. Het werk verwierf opnieuw bekendheid en populariteit, nadat het was verschenen op de soundtrack van Roman Polanski's film The Pianist (2002), uitgevoerd door de Poolse pianist Janusz Olejniczak.

In de Bartholomeuskerk in het Duitse Dornheim, waar componist Johann Sebastian Bach met zijn eerste vrouw Maria Barbara trouwde, speelt de bekende Nederlandse cellist Anner Bijlsma diens Cellosuite nr. 1 in G-groot, BWV 1007. Waarschijnlijk schreef Bach deze verzameling van Zes suites voor onbegeleide cello in de jaren 1717-1723. Zijn cellosuites vormen een essentieel deel van het cellorepertoire, waarin de talrijke polyfone mogelijkheden van het instrument effectief worden benut. Zoals te doen gebruikelijk bij suites uit de Barok is elk onderdeel gebaseerd op traditionele hofdansen. Bachs Suite nr. 1 begint met een prelude, en wordt gevolgd door een allemande, een courante, een sarabande, twee menuetten, en tenslotte een gigue.

Deze film portretteert een zeer speciale vocalist en twee exceptionele barokcomponisten. De engelachtige stem van contratenor Philippe Jaroussky (1978) is tijdloos. De Fransman wordt gezien als een van de meest bijzondere countertenors van zijn generatie. Combineer dat met de muziek van Telemann en Bach en al snel is duidelijk dat de emotionele kracht en pure energie van hun werken door de eeuwen heen niet is afgenomen. Op het programma staan naast Telemanns Jesus liegt in letzten Zügen (Der sterbende Jesus) en Die stille Nacht (uit Der am Ölberg zagende Jesus) ook Bachs Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust (BWV 170) en Ich habe genug (BWV 82).