TV-gids

Sir Simon Rattle dirigeert het Tsjechisch Filharmonisch Orkest in dit concertprogramma met werken van Antonín Dvořák en Gustav Mahler, dat werd opgenomen op 1 maart 2019 in het Rudolfinum, Dvořák Hall, Praag. Het concert begint met Dvořáks symfonische gedicht 'Het gouden spinnewiel', opus 109. Dit werk is gebaseerd op een sprookje van de Tsjechische schrijver Božena Němcová. Dvořáks 'Het gouden spinnewiel' ontving in 1896 z'n première in besloten kring, uitgevoerd door het orkest van het Praagse conservatorium onder leiding van Antonín Bennewitz. Het Tsjechisch Filharmonisch Orkest besluit het concert met Mahlers symfonie Das Lied von der Erde. Solisten zijn Magdalena Kožená (mezzosopraan) en Simon O’Neill (tenor). In mei 1908, na op zijn eerste seizoen in New York, keerde Gustav Mahler terug naar Europa. Hij bracht zijn zomervakantie door in Zuid-Tirol, waar hij begon aan het componeren van Das Lied von der Erde op teksten uit de bundel 'Die chinesische Flöte' ('De Chinese fluit'), bewerkingen van Chinese poezie door Hans Bethge. In de daaropvolgende herfst maakte Mahler de netversie van zijn bladmuziek af tijdens zijn verblijf in de Zuid-Moravische stad Hodonín.

Andrea Marcon dirigeert het La Cetra Barockorchester van Bazel en mezzo-sopraan Magdalena Kožená tijdens de 25e jubileumeditie van het Zwitserse Verbier Festival in 2018. Kožená’s muzikale kwaliteiten lijken wel oneindig te zijn. Haar stem verricht wonderen in een wijds repertoire, dat zich uitstrekt van songs van Cole Porter tot liederen van Duparc of Mahler. Toch blijft ze een zwak houden voor de barokperiode, zoals wordt geïllustreerd in dit recital vanuit de kerk in Verbier. Het programma is van opmerkelijke eenvoud: vocale werken worden afgewisselend met sprankelende instrumentale stukken. Het programma opent met Uccellini’s ‘Aria quinta sopra La Bergamasca’ en Monteverdi’s ‘Disprezzata Regina’, gevolgd door Merula’s ‘Folle è ben che si crede’ en ‘Ballo detto Polliccio’. Na Castello’s Sonate Nr. 15 en ‘Passacalio a quattro’ van Marini, wordt afgesloten met Monteverdi’s ‘Il Combattimento di Tancredi e Clorinda’ en G. F. Händels ‘Lascia ch'io pianga’.

Sir Simon Rattle dirigeert het Tsjechisch Filharmonisch Orkest in dit concertprogramma met werken van Antonín Dvořák en Gustav Mahler, dat werd opgenomen op 1 maart 2019 in het Rudolfinum, Dvořák Hall, Praag. Het concert begint met Dvořáks symfonische gedicht 'Het gouden spinnewiel', opus 109. Dit werk is gebaseerd op een sprookje van de Tsjechische schrijver Božena Němcová. Dvořáks 'Het gouden spinnewiel' ontving in 1896 z'n première in besloten kring, uitgevoerd door het orkest van het Praagse conservatorium onder leiding van Antonín Bennewitz. Het Tsjechisch Filharmonisch Orkest besluit het concert met Mahlers symfonie Das Lied von der Erde. Solisten zijn Magdalena Kožená (mezzosopraan) en Simon O’Neill (tenor). In mei 1908, na op zijn eerste seizoen in New York, keerde Gustav Mahler terug naar Europa. Hij bracht zijn zomervakantie door in Zuid-Tirol, waar hij begon aan het componeren van Das Lied von der Erde op teksten uit de bundel 'Die chinesische Flöte' ('De Chinese fluit'), bewerkingen van Chinese poezie door Hans Bethge. In de daaropvolgende herfst maakte Mahler de netversie van zijn bladmuziek af tijdens zijn verblijf in de Zuid-Moravische stad Hodonín.

Claudio Abbado leidt het Luzern Festivalorkest in Gustav Mahlers Symfonie Nr. 1. Deze symfonie heeft als motto “Wie ein Naturlaut” (“als een natuurkreet”) , wat ook het centrale thema van het Lucerne Festival van 2009 was. Mahler ziet natuur en kunst niet als tegenovergestelden: hij vond dat het ene kan leren van het andere. Abbado en het orkest krijgen gezelschap van een bijzondere gast die op spectaculaire wijze haar debuut maakt: de 22-jarige Chinese pianiste Yuja Wang voert Sergej Prokofjevs Pianoconcerto Nr. 3 uit. Met dit stuk laat Wang zien waartoe zij allemaal in staat is: het pianoconcert vraagt niet alleen om lyrisch en intiem spel, maar ook om parelende virtuositeit.

Het Gustav Mahler Jugendorchester werd in 1986 opgericht door initiatiefnemer Claudio Abbado (1933-2014) en is sindsdien een van de beste jeugdorkesten ter wereld. Dit concertprogramma benadrukt de speciale band tussen de dirigent en het orkest en hun gezamenlijke voorliefde voor de muziek van Gustav Mahler. Claudio Abbado is zonder twijfel een van de grootste Mahlerinterpreten van de afgelopen decennia en zijn langdurige affiniteit met diens repertoire leidde uiteindelijk tot deze roerende uitvoering van Mahlers laatst symfonie, voltooid vlak voor de componist zijn dood. Deze uitvoering is opgenomen in de Accademia di Santa Cecilia te Rome in 2004. De film toont het opgewekte plezier, talent en de professionaliteit van de jonge musici, afkomstig uit alle uithoeken van Europa. Een prachtig eerbetoon aan orkest, dirigent en componist, maar bovenal Mahlers triomfantelijke meesterwerk: de Negende Symfonie.

Tussen maart en mei 2020 stelde het Berlijnse Schinkel Pavillon onder de noemer 'Concerts in Quarantine' haar onverwachts vrijgekomen tentoonstellingsruimte ter beschikking van een reeks concerten 'in isolatie'. Als onderdeel van deze reeks vertolken bariton Roman Trekel en pianist Francesco Piemontesi een kamermuziekprogramma, waarin liederen uit Gustav Mahlers Sieben lieder aus Letzer Zeit worden afgewisseld met pianotranscripties van werk van J. S. Bach. Het volledige programma is als volgt: J. S. Bach/Ferruccio Busoni – Prelude, BWV 552; Gustav Mahler – I. Revelge; J. S. Bach/Wilhelm Kempff – Wachet auf, rust uns die Stimme, BWV 645; Mahler – II. Liebst du um Schönheit; III. Blicke mir nicht in die Lieder; Bach/Busoni – Nunn komm' der Heiden Heiland, BWV 659; Mahler – IV. Ich atmet' einen linden Duft; Bach – Kommst du nun, Jesu, vom Himmel herunter, BWV 650; Mahler – V. Um Mitternacht; Bach/Kempff – Siciliano, BWV 1031; Mahler – VI Der Tamboursg'sell en MVII – Ich bin der Welte abhanden gekommen; Bach/Busoni – Fuga, BWV 552.

In 2013 werd de Finse dirigent Hannu Lintu chef-dirigent van het Fins Radio Symfonie Orkest. Lintu studeerde piano en cello aan de Sibelius Academy en het Turku conservatorium in het Zuidwesten van Zweden. Hij begon met dirigeren en ook dit deed hij vooral aan de Sibelius Academy. Met het Fins Radio Symfonie Orkest gaf hij al in 2012 vele concerten en bleek een logische vervanger voor Sakari Oramo die in 2012 zijn contract, na vele jaren dienst als dirigent én concertmeester, liet aflopen. Het orkest is gespecialiseerd in het uitvoeren van Finse muziek, maar voert ook de grote werken van onder andere Gustav Mahler en Béla Bartók uit. De Finse componist Jean Sibelius is de favoriet van het orkest en de dirigent. Samen met de Finse publieke omroep (Yle) besloten zij om alle zeven symfonieën van Sibelius op te nemen en uit te zenden. Voorafgaand aan de symfonie ziet u een korte gesproken introductie over de desbetreffende symfonie, waarna de symfonie in zijn geheel te beluisteren is. Sibelius componeerde zijn Tweede Symfonie tussen 1901 en 1902 en is een van de populairste uit de reeks. De symfonie markeert een overgang van de jeugdige naar de meer volwassen Sibelius. Grote gedeelten van het werk ontstonden in Italië en de Russische invloed maakt hier plaats voor iets onbestemd zuidelijks: het hele werkt ademt meer warmte. Maar de duisternis is niet helemaal geweken en blijkt duidelijk in het tweede deel terwijl als de Russische invloeden terugkeren en de pittige, grote melodie nog even tot uiting komt als hoogtepunt van de finale.

Sir Simon Rattle dirigeert het Tsjechisch Filharmonisch Orkest in dit concertprogramma met werken van Antonín Dvořák en Gustav Mahler, dat werd opgenomen op 1 maart 2019 in het Rudolfinum, Dvořák Hall, Praag. Het concert begint met Dvořáks symfonische gedicht 'Het gouden spinnewiel', opus 109. Dit werk is gebaseerd op een sprookje van de Tsjechische schrijver Božena Němcová. Dvořáks 'Het gouden spinnewiel' ontving in 1896 z'n première in besloten kring, uitgevoerd door het orkest van het Praagse conservatorium onder leiding van Antonín Bennewitz. Het Tsjechisch Filharmonisch Orkest besluit het concert met Mahlers symfonie Das Lied von der Erde. Solisten zijn Magdalena Kožená (mezzosopraan) en Simon O’Neill (tenor). In mei 1908, na op zijn eerste seizoen in New York, keerde Gustav Mahler terug naar Europa. Hij bracht zijn zomervakantie door in Zuid-Tirol, waar hij begon aan het componeren van Das Lied von der Erde op teksten uit de bundel 'Die chinesische Flöte' ('De Chinese fluit'), bewerkingen van Chinese poezie door Hans Bethge. In de daaropvolgende herfst maakte Mahler de netversie van zijn bladmuziek af tijdens zijn verblijf in de Zuid-Moravische stad Hodonín.

Claudio Abbado (1933-2014) dirigeert het Gustav Mahler Jugendorchester (GMJO) in een uitvoering van Mahler's Symfonie Nr. 4 en Schönergs Pelléas und Mélisande, Op. 5. De karakters uit het gelijknamige toneelstuk krijgen in dit werk een eigen muzikaal thema. Met deze compositie voor groot orkest wilde Schönberg zijn collega's Wagner en Richard Strauss. Het werk bevat nog geen atonaliteit of serialisme, maar is eerder laat-romantisch van aard. Het GMJO werd op initiatief van Abbado opgericht in Wenen in 1986. Door de hoge artistieke kwaleit en hun internationale succes hebben al vele grote dirigenten en solisten samengewerkt met het jeugdorkest. Dit concert is opgenomen in de Musikverein te Wenen in 2006. Soliste is de Duitse sopraan Juliane Banse (1969).

Alfred Brendel is de solist in Beethovens Pianoconcert Nr. 3. Daarnaast speelt het Lucerne Festivalorkest onder leiding van Claudio Abbado Bruckers Symfonie Nr. 7. Het Lucerne Festival is één van ’s werelds meest gerenommeerde festivals voor klassieke muziek. De geschiedenis van het festival begon met een inauguratieconcert op 25 augustus 1938 onder leiding van Arturo Toscanini. In 2003 werd Claudio Abbado, die al sinds 1966 geregeld op het festival te zien is, de muzikale leider van het nieuw opgerichte Lucerne Festivalorkest. Tot aan zijn dood in januari 2014 inspireerde hij zijn “familieorkest” tot het brengen van uitvoeringen van hoge kwaliteit. Het Lucerne Festivalorkest bestaat uit musici van het Mahler Chamber Orchestra, de Berliner Philharmoniker en internationale solisten.

Mezzosopraan Magdalena Kožená laat niet alleen de ‘hemelse geneugten’ weerklinken in het laatste deel van Gustav Mahlers Symfonie Nr. 4: eerder in het concert wijdt ze zichzelf aan de engelachtige schoonheid en intieme eenvoud van Mahlers Rückert Lieder. Vrijwel alle liederen die Mahler vóór 1900 componeerde baseerde hij op teksten uit Des Knaben Wunderhorn, een collectie volksgedichten uitgegeven door Clemens Brentano en Achim von Arnim. Later richtte Mahler zich op het werk van één dichter, de Frankische orientalist en vertaler Friedrich Rückert. Mahler gaf toe dat diens gedichten hem zo diep raakten dat het voelde alsof hij ze zelf had geschreven. In het laatste Lied, Ich bin der Welt abhanden gekommen, citeert hij een frase uit het Adagio van zijn Symfonie Nr. 4. Toen men hem vroeg wat dat wilde zeggen, legde hij uit dat dit citaat hemzelf belichaamde.