De Geschiedenis van de Symfonie

Het muzikale collectief Les Dissonances werd in 2004 opgericht door violist David Grimal. Het ensemble werkt zonder dirigent en is samengesteld uit musici uit de best aangeschreven Europese orkesten, internationale solisten, en jong talent. In dit programma speelt Les Dissonances Ludwig van Beethovens Symfonie nr. 4 in Bes-groot, Op. 60. Graaf Franz von Oppersdorff was erg onder de indruk van Beethovens Symfonie nr. 2 en bood de componist een aanzienlijke som om een dergelijk werk te schrijven. Beethoven voltooide het in het najaar van 1806, waarna de symfonie in maart 1807 voor het eerst werd uitgevoerd tijdens een besloten concert in Wenen. De Symfonie nr. 4 wordt vaak overschaduwd door de revolutionaire voorafgaande en erop volgende symfonieën, en waarmee de luchtige Symfonie nr. 4 in schril contrast staat. Deze uitvoering werd opgenomen in 2013 in de Opéra de Dijon, Frankrijk.

Het muzikale collectief Les Dissonances werd in 2004 opgericht door violist David Grimal. Het ensemble werkt zonder dirigent en is samengesteld uit musici uit de best aangeschreven Europese orkesten, internationale solisten, en jong talent. In dit programma speelt Les Dissonances Ludwig van Beethovens Symfonie nr. 5 in c-klein, Op. 67. Beethoven schreef Symfonie nr. 5 in de periode 1804-1808. Hij rondde het werk vrijwel gelijk af met zijn ‘Pastorale’ Symfonie nr. 6. Beide symfonieën werden voor het eerst uitgevoerd tijdens hetzelfde, volledig aan Beethoven gewijde concert op 22 december 1808. De Symfonie nr. 5 is uitgegroeid tot één van de bekendste werken van de klassieke muziek. Het begint met het beroemde, vier noten tellende motief, dat vaak wordt gezien als de muzikale manifestatie van het ‘aankloppende noodlot’. Dit ritmische figuur keert in verschillende gedaantes terug in alle drie delen van de symfonie. Het tweede deel bestaat uit een reeks lyrische variaties op twee thema’s. Het derde deel begint kalmpjes, maar mondt uit in een reprise van het ritme van het terugkerende motief door de schetterende blazerssectie. Het deel gaat ononderbroken over in het vierde deel, dat triomfantelijk besluit in C-groot. Deze uitvoering werd in 2015 opgenomen in de Philharmonie de Paris, Frankrijk.

De Duitse dirigent Christian Zacharias leidt het Orchestre national de Lille in een aan Robert Schumann gewijd concertprogramma. Het concert begint met Ouverture ‘Genoveva’, Op. 81. Hoewel Schumanns enige opera Genoveva zelden wordt uitgevoerd, wordt de ouverture regelmatig uitgevoerd als opzichzelfstaand werk. Daarna volgt het Vioolconcert in d-klein, WoO 23, met de Nederlandse violist Isabelle van Keulen als solist. Dit in 1853 geschreven werk is Schumann enige vioolconcert. Het concert sluit af met een uitvoering van Schumanns Symfonie nr. 1 in Bes-groot, Op. 38, die ook bekend staat als de ‘Frühlingssinfonie’ (Lentesymfonie). Dit optimistische werk uit 1841 wordt het meest uitgevoerd van Schumanns vier symfonieën. Dit concert werd op 16 juni 2017 opgenomen in het Auditorium du Nouveau Siècle in de Franse stad Lille.

Het muzikale collectief Les Dissonances werd in 2004 opgericht door violist David Grimal. Het ensemble werkt zonder dirigent en is samengesteld uit musici uit de best aangeschreven Europese orkesten, internationale solisten, en jong talent. In dit programma speelt Les Dissonances Johannes Brahms’ Symfonie nr. 4 in e-klein, Op. 98. Brahms voltooide zijn laatste symfonie in 1885. Hij dirigeerde de geslaagde première van het werk in oktober van datzelfde jaar in de Duitse stad Meiningen. De finale van de symfonie bestaat uit een chaconne, een op variaties gebaseerde vorm die de fascinatie van de componist voor barokmuziek weerspiegelt. In dit deel leent Brahms een acht maten tellend thema uit J. S. Bachs cantate ‘Nach dir, Herr, verlanget mich’, BWV 150. Het deel opent met het thema en gaat dan over in een reeks variaties met allemaal datzelfde herhaalde thema in de bas. Deze uitvoering werd in 2014 opgenomen in de Opéra de Dijon, Frankrijk.

Het muzikale collectief Les Dissonances werd in 2004 opgericht door violist David Grimal. Het ensemble werkt zonder dirigent en is samengesteld uit musici uit de best aangeschreven Europese orkesten, internationale solisten, en jong talent. In dit programma speelt Les Dissonances Pjotr Iljitsj Tsjaikovski’s Symfonie nr. 4 in f-klein, Op. 36. De componist schreef deze symfonie in de periode 1877-1878 en droeg het werk op aan Nadezhda von Meck – een bijzonder rijke weduwe die bovendien een groot bewonderaar was van Tsjaikovski’s muziek. De componist beschreef haar als ‘mijn beste vriend’. Tsjaikovski legde in zijn brieven uit dat deze symfonie een karakterschets van het lot is. Het werk begint met een krachtig motief, gespeeld door de hoorns en fagotten, dat voor het lot staat. Het tweede deel drukt melancholie uit, waar het derde staat voor ‘de kortdurende indrukken die de verbeelding oproept zodra men wat wijn heeft gedronken’. Hoewel het ‘lotsmotief’ aan het einde van de finale terugkeert, behoudt dit deel een feestelijk karakter. Deze uitvoering werd in 2016 opgenomen in de La Cité de la musique in Parijs.