De symfonieën van Beethoven

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 1 in C majeur, Opus 21. Prieto is al sinds 2008 als muzikaal leider aan het Orquesta Sinfónica de Minería verbonden. Hij wordt gezien als de beste Mexicaanse dirigent van zijn generatie. Beethovens eerste symfonie beleefde de première op 2 april 1800 in het Burgtheater in Wenen. Uit deze symfonie spreekt Beethovens respect voor het model van de late symfonieën van Joseph Haydn en W.A. Mozart, maar ook zijn pogingen om zich te onderscheiden van zijn voorgangers. Hoewel het derde deel de traditionele naam 'menuet' draagt, wijst de tempoaanduiding Allegro molto e vivace dat het aanzienlijk sneller gespeeld dient te worden dan voorheen gebruikelijk. Daarmee kan dit deel beschouwd worden als Beethovens eerste symfonische scherzo, dat de traditionele plaats van het menuet als derde deel inneemt. Symfonie nr. 1 bestaat uit vier delen: Adagio molto - allegro con brio, Andante cantabile con moto, Menuetto, en Adagio - allegro molto e vivace.

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 2 in D majeur, Opus 36. Beethoven schreef zijn Symfonie nr. 2 in 1801 en 1802. Het wordt gezien als één van de laatste werken van zijn vroege periode, want er zijn verschillende aanwijzingen dat Beethoven zijn eigen weg wilde inslaan. Zo wisselde hij het traditionele menuet als derde deel in voor een scherzo. De Symfonie nr. 2 bestaat uit vier delen: Adagio molto - allegro con brio, Larghetto, Scherzo, en Allegro molto.

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 3 in Es majeur, Opus 55. Beethoven schreef zijn Symfonie nr. 3, ook bekend als de 'Eroïca, in 1803 en 1804. Dit is het eerste werk waarin Beethovens nieuwe benadering van de symfonische vorm zich nadrukkelijk op de voorgrond plaatst. Opmerkelijk is de lengte van dit werk: de symfonie is opvallend veel langer dan alle eerdere. Alle delen zijn gewichtig en dramatisch, en drukken verschillende aspecten van het heldendom uit. De grandioze hoornlijnen in het Trio van het derde deel zijn daar een duidelijk voorbeeld van. De symfonie bestaat uit vier delen: Allegro con brio, Marcia funebre: Adagio assai, Scherzo, en Finale: Allegro molto.

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 4 in Bes majeur, Opus 60. Beethoven schreef zijn Symfonie nr. 4 in 1806. Deze symfonie staat in de schaduw van z'n omvangrijke voorganger, de Eroïca, en z'n baanbrekende opvolger, Symfonie nr. 5. Nr. 4 wordt minder vaak uitgevoerd dan de eerdergenoemde twee. Het werk heeft een kolkende finale, waarin de strijkers vrijwel ononderbroken zestiende noten spelen. Uit dit laatste deel spreekt ook de geest van Joseph Haydn, als het hoofdthema kort voor het einde nog eens vertraagd weerklinkt. Symfonie nr. 4 bestaat uit vier delen: Adagio - Allegro vivace, Adagio, Allegro, en Allegro ma non troppo.

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 5 in c-mineur, Opus 67. Beethoven schreef zijn beroemde Symfonie nr. 5 in de periode van 1804 tot 1808. De bekende vier noten waarmee de symfonie opent, het zogenaamde noodlotsmotief, is één van de bekendste motieven van de Westerse muziek. Dit ritmische patroon keert in verschillende vermommingen terug in de verdere symfonie, bijvoorbeeld in het begin van het derde deel, waar het gespeeld wordt door de hoorns. Symfonie nr. 5 bestaat uit vier delen: Allegro con brio, Andante con moto, Scherzo, en Allegro - Presto.

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 6 in F majeur, Opus 68. Beethoven schreef zijn “pastorale” Symfonie nr. 6 direct na zijn Symfonie nr. 5. Beide werken ontvingen hun première in het Theater an der Wien, op 22 december 1808. In plaats van vier delen – de traditionele vormvereiste van de symfonieën van vóór Beethovens tijd – bestaat zijn 'pastorale' uit vijf delen, elk met een beschrijvende titel die naar het plattelandsleven verwijst. Beethoven genoot ervan de stad achter zich te laten, en componeerde graag op het platteland. In het Andante van zijn 'pastorale' symfonie ("Scène bij de beek") spelen fluit, hobo, en twee klarinetten in harmonie terwijl ze de roep van drie vogels imiteren: de nachtegaal (fluit), kwartel (hobo), en koekoek (klarinetten).

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 7 in A majeur, Opus 92. Beethoven schreef zijn Symfonie nr. 7 in 1811 en 1812. Het jaar daarop dirigeerde Beethoven zelf de première van dit werk tijdens een benefietconcert voor de soldaten die gewond waren geraakt tijdens de Slag van Hanau. Het tweede deel, het Allegretto, viel zeer in de smaak bij het publiek, dat direct een tweede uitvoering verlangde. Dit deel is altijd populair gebleven. Het wordt gekenmerkt door een roerende melodie, die eerst door de altviolen en cello's wordt gespeeld. Dan nemen de tweede violen, eerste violen, en houtblazers de melodie over. De symfonie bestaat uit vier delen: Poco sostenuto - vivace, Allegretto, Presto - assai meno presto, en Allegro con brio.

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 8 in F majeur, Opus 93. Beethoven schreef zijn Symfonie nr. 8 in 1812, direct nadat hij zijn Symfonie nr. 7 voltooide. Het is de kortste van al zijn symfonieën. Aangenomen wordt dat Beethoven een metronoom wilde imiteren – een gereedschap dat recent door een vriend was uitgevonden – met de zestiende noten die de houtblazers herhalen gedurende het tweede deel van de symfonie. Symfonie nr. 8 bestaat uit vier delen: Allegro con brio e vivace, Allegretto scherzando, tempo di menuetto, en Allegro vivace.

Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Ludwig van Beethoven voerde het Orquesta Sinfónica de Minería in 2019 alvast alle negen Beethovensymfonieën uit, in de Academia de Música del Palacio de Minería in Mexico-Stad. De Mexicaanse dirigent Carlos Miguel Prieto leidt het orkest, vier vocale solisten, het koor Vocal Essence, en het koor van Orquesta Sinfónica de Minería in deze uitvoering van Beethovens Symfonie nr. 9 in d-mineur, Opus 125. Prieto is al sinds 2008 als muzikaal leider aan het Orquesta Sinfónica de Minería verbonden. Hij wordt gezien als de beste Mexicaanse dirigent van zijn generatie. Beethovens Symfonie nr. 9 wordt algemeen beschouwd als zijn beste compositie. Hij voltooide het werk in 1824, toen hij vrijwel doof was. Het is een unieke symfonie, met de ongebruikelijke inzet van een koor en vocale solisten in het laatste deel. Daarin zet Beethoven delen van Friedrich Schillers gedicht “Ode an die Freude” (“Lofdicht aan de vreugde”) op muziek. De symfonie bestaat uit vier delen: Allegro ma non troppo, un poco maestoso, Molto vivace, Adagio molto e cantabile, en Finale. De vier vocale solisten zijn Katherine Whyte (sopraan), Grace Echauri (mezzosopraan), Thomas Studebaker (tenor), en Kevin Deas (bas).