Een eerbetoon aan Hans van Manen

Hans van Manen (1932) wordt internationaal erkend als een van de grootmeesters van het hedendaagse ballet. Van Manen creëerde ruim 150 balletten, die allemaal zijn onmiskenbare signatuur dragen: een heldere structuur, verfijnde eenvoud en een afkeer van overbodige franje. In de documentaire ‘Hans van Manen – Moving to Music’ (2022) blikt Van Manen terug op zijn leven, werk en de inspiratiebronnen voor zijn balletten vol drama en erotiek. De film bevat fragmenten uit enkele van zijn meest succesvolle balletten, waaronder het destijds controversiële Metaforen (1965) met de eerste mannelijke pas de deux, Adagio Hammerklavier (1973) en Sarcasmen (1981). Regisseur Reiner E. Moritz laat bovendien vrienden en collega’s als Ted Brandsen (Het Nationale Ballet), Martin Schläpfer (Wiener Staatsballett), en Van Manens partner Henk van Dijk aan het woord, waarmee de film een rijk en veelzijdig portret van de grote choreograaf geeft.

Hans van Manen (1932) wordt internationaal erkend als een van de grootmeesters van het hedendaagse ballet. Van Manen creëerde ruim 150 balletten, die allemaal zijn onmiskenbare signatuur dragen: een heldere structuur, verfijnde eenvoud en een afkeer van overbodige franje. In deze hommage aan de grote choreograaf dansen solisten van Het Nationale Ballet drie hoogtepunten uit Van Manens omvangrijke oeuvre. Het programma opent met Metaforen (1965) op muziek van Daniel-Jean-Yves Lesur’s Variations voor orgel en strijkers—een baanbrekend werk met een van de eerste mannelijke pas de deux, dat destijds als provocerend werd beschouwd. Dan volgt Adagio Hammerklavier (1973), op het derde deel, Adagio sostenuto, uit Beethovens Hammerklaviersonate, Op. 106. Het programma wordt afgesloten met Frank Bridge Variations (2005), op Benjamin Brittens Variations on a Theme of Frank Bridge, Op. 10. Deze uitvoering werd in 2017 opgenomen in Opéra Berlioz, Le Corum in Montpellier, Frankrijk.